Spoglądanie na wolność

 Człowiek ma prawo do wolności tylko wtedy, kiedy wie, co z nią robić; jeśli nie wie, to prawo przeradza się w obowiązek - obowiązek poszukiwania prawdy o wolności.

 Wolność to nic innego jak prawo do życia tak, jak sobie tego pragniesz. Zrozumienie, że zawsze możesz czynić to, co chcesz, a jednocześnie mając wrażenie, że nigdy nie zrobisz dość. To nieustanna walka z samym sobą, by odnaleźć równowagę między swoimi pragnieniami a obowiązkami.

 Wolność jest jak powietrze. Dopóki go mamy, nie doceniamy jego wartości. Dopiero kiedy go brakuje, zdajemy sobie sprawę, jak jest cenny.

 Żadna niewola nie jest bardziej sromotna od tej, której nie odczuwamy. Wolność jest największym skarbem człowieka, a odzyskać ją mogą tylko silni duchem.

 Wolność to jednocześnie najwspanialszy dar natury człowiekowi i najcięższe z możliwych brzemień. To, jak człowiek ją przyjmuje, zależy od mocy jego charakteru.

 Wolność, nic więcej! Nie tyle chleba, ile wolności. Na progu porażki, jak na progu zwycięstwa - wolność. W krańcowym męczeństwie, jak w świetlanej sławie - wolność. Wolność bez granic. Wolność, wolność, wolność...

 Przebaczenie daje mi wolność od nienawiści, urazy i żalu. Przebaczenie daje mi siłę.

 Wolność jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podobnie jak w ciemności są możliwości, których nie widzimy, dopóki nie uwolniliśmy się od naszych własnych lęków, które zatrzymują nas w miejscu.

 Wolność jest niczym, jeżeli nie zawiera wolności ryzyka, wolności popełnienia błędów, wolności wyboru. Dlatego też nigdy nie umrę cicho, zawsze będę walczył. Dla wolności, dla możliwości wyboru.

 Wolność nie jest luksusem dla dobrze usposobionych, wolność jest najważniejszym prawem z brudnych, tchórzliwych, nikczemnych. To oni są zawsze w większości.