Refleksje o Wolności

 Żadna potęga, ani nawet przymus, nie obniży godności potężnej duszy swobodnej; sprawia tylko, że jej działania duchowe są trudniejsze.

 Wolność to przywilej, nie prawo.

 Mój życiowy program, to stworzyć Rzeczpospolitą Polską, która nie tylko będzie swoim wyglądem przypominać dawną, ale tak jak dawna, cieszyć się szacunkiem. Będzie sumieniem Europy, echem jej myśli, powołana by strzec europejskiej wolności.

 Wolność to nic innego jak prawo do życia tak, jak sobie tego pragniesz. Zrozumienie, że zawsze możesz czynić to, co chcesz, a jednocześnie mając wrażenie, że nigdy nie zrobisz dość. To nieustanna walka z samym sobą, by odnaleźć równowagę między swoimi pragnieniami a obowiązkami.

 To, co czeka mnie na końcu snu, winno być końcem wszystkiego. Lecz nie jest.

 Wolność to dążenie do zasady, że człowiek jest dobry, kiedy postępuje według własnej woli i nie krzywdzi przy tym innych. Zawsze rzuci to pytanie - czy mamy prawo postępować według własnej woli, jeżeli tym samym krzywdzimy innych?

 Choć wszystkie więzy pękały, zawsze była dla niego wolność – tą słodką, cuchnącą moczem wolność początku, która zdaje się obiecywać wszystko. To jest dopiero wolność! Choćby stawić czoła całemu światu, nie bacząc na żadne konsekwencje... Jednak ta wolność jest jedynie iluzją.

 Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym. Nawiasem uparcie istota wolności polega nie tyle na swobodnym wyborze drogi i punktu docelowego, ale w zdolności do pójścia własną ścieżką.

 Żadna niewola nie jest bardziej sromotna od tej, której nie odczuwamy. Wolność jest największym skarbem człowieka, a odzyskać ją mogą tylko silni duchem.

 Wolność jest zachwycająca. Tylko bezsilni mogą uwierzyć, że ich rozlew się kończy. Siły wolności są nieodmierzone.