Wolność jest najcenniejszym tańcem jaki możemy zatańczyć. Tylko w niej każdy krok jest zgodny z muzyką naszej duszy, tylko w niej każdy obrót nosi piętno autentyczności. Ale pamiętajcie, że wolność nie jest zdziczałym pląsem przez życie. Jest tylko i aż tauńcem z taśmą, której nie widać, ale której odczucie nie opuszcza nas ani na krok.
Refleksja o wolności jako taniec, który jest zgodny z muzyką naszej duszy i nosi piętno autentyczności
Żądanie wolności jest siłą, która porusza światem, pomaga rozwijać się człowiekowi, daje mu sens życia, możliwość dokonywania wyborów i podejmowania decyzji. Wolność nie jest darem, jest walką.
Wolnym być – to znaczy myśleć. To znaczy nie akceptować żadnej niewoli, nawet tej złotej. To znaczy zawsze, w każdym miejscu i w każdych okolicznościach pozostać wiernym sobie.
Wolność to przywilej, nie prawo.
Żadna niewola nie jest bardziej sromotna od tej, której nie odczuwamy. Wolność jest największym skarbem człowieka, a odzyskać ją mogą tylko silni duchem.
Istnieje tylko jedno dobro, mianowicie wiedza, i tylko jedno zło, mianowicie ignorancja. Wolność mądrości to kierowana siłą prawdy i miłości odwaga, ponieważ wolność bez odwagi jest jak dziecko bez matki, jest zimna i obojętna.
Wolność to tylko szansa na bycie lepszym, podczas gdy równość oznacza bycie takim samym jak nasi przeciętni sąsiedzi.
Nie jesteś hasłem w krzyżówce, nie musisz wszystkim pasować.
Człowiek ma prawo do wolności tylko wtedy, kiedy wie, co z nią robić; jeśli nie wie, to prawo przeradza się w obowiązek - obowiązek poszukiwania prawdy o wolności.
Wolność jest cennym darem, niektórzy mówią, że najcenniejszym. Wiem jedno, wolność jest jak powietrze, dopiero wtedy doceniamy jej wartość, kiedy zaczyna jej brakować.
Wolność jest niczym, jeśli nie używana jest do czynienia tego, co jest prawem. Najpierw prawo musi być wysłuchane, a później wolność; w przeciwnym razie wolność przyniesie szkodę i zniszczenie.
