Wolność jest najcenniejszym tańcem jaki możemy zatańczyć. Tylko w niej każdy krok jest zgodny z muzyką naszej duszy, tylko w niej każdy obrót nosi piętno autentyczności. Ale pamiętajcie, że wolność nie jest zdziczałym pląsem przez życie. Jest tylko i aż tauńcem z taśmą, której nie widać, ale której odczucie nie opuszcza nas ani na krok.
Refleksja o wolności jako taniec, który jest zgodny z muzyką naszej duszy i nosi piętno autentyczności
Wolność jest niczym – dopóki nie jest używana. Ale wykorzystywana – to potężne narzędzie.
Wolność jest niczym, jeśli nie daje prawdziwej wolności do popełniania błędów. Bez możliwości pomyłki, wybór nie jest wolny, jest pusty.
Wolność to nie jest stan, lecz proces. To nie jest być wolnym, ale stawać się wolnym. To jest dążenie, ciężka praca, cierpliwość...
Człowiek, który nie ma innego celu, niż sam cel swojego życia, nie ma potrzeby robić nic przeciwko swojej woli. Należy go zostawić w spokoju, nawet jeśli mógłby żyć lepiej, robiąc inaczej.
Nasz umysł jest jak dzikie zwierzę, które zwiałoby, gdy tylko puścimy mu wodzę na jarzmie wolności jego błądzenia.
Wolność jest najcenniejszym darem. Bez niej wszystkie inne są bez znaczenia. To wolność czyni człowieka twórcą i artystą swojego własnego losu.
Nie ma większego niewolnictwa jak myślenie, że jesteś wolny, kiedy nie jesteś. Wolność to coś więcej niż praca od 9 do 5 i płacenie rachunków.
Wolność to nie tylko przestrzeń dla okazania talentu i pracy bez przymusu, ale to i takowe uporządkowanie świata, w którym bynajmniej nie jest mi wszystko jedno, co dzieje się z moim bliźnim.
Człowiek rodzi się wolny, a wszędzie jest w okowach. Kto z Was powie, że jest wolny? Prawda jest taka, że prawo do wolności posiada to stworzenie, które jest najbardziej zależne.
Najgorszą formą niewoli jest fałszywe poczucie wolności, ponieważ daje to złudzenie, że jesteś wolny, kiedy tak naprawdę jesteś uwięziony.
