Filozoficzne spojrzenie na wolność

 Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym. Wolność to zdolność do podejmowania decyzji w oparciu o własne przekonania, a nie pod presją innych.

 Wolność nie jest stanem natury człowieka, ale wytworem kultury: to człowiek jest jedynym zwierzęciem, które musi pracować na swoją wolność.

 Są ludzie, dla których istotą spełnienia nie jest władza, nie jest stan posiadania, lecz możliwość wyboru, pozostawiona w ich własnych rękach. Dla nich, wolność jest najwyższą wartością. Tworzą oni przedłużenie samego siebie, wychodzą poza granice własnego ego i stają się swobodni.

 Wolność jest jak powietrze. Dopóki go mamy, nie doceniamy jego wartości. Dopiero kiedy go brakuje, zdajemy sobie sprawę, jak jest cenny.

 Wolność nie jest brakiem obowiązków, ale możliwością wyboru. Nie jest stanem chaosu, ale harmonii opartej na poszanowaniu praw innych. To nie jest bunt, ale posłuszeństwo prawdziwej naturze człowieka.

 Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na tym, żeby nigdy nie musieć robić tego, czego się nie chce.

 Człowiek może być wolny bez bycia mężczyzną, ale nie może być mężczyzną bez bycia wolnym. Dla istnienia, światło, dla człowieka, wolność.

 Wolność to nie tylko brak zewnętrznych zniewoleń, ale przede wszystkim zdolność do myślenia, mówienia i działania bez obawy. To prawo do wyrażania siebie bez ograniczeń i represji, prawo do bycia sobą bez strachu przed odrzuceniem lub krytyką.

 Wolność oznacza, że jesteś na tyle silny, aby być w stanie decydować o swoim życiu. Wolność nie jest dana, musisz sobie na nią zasłużyć.

 Wolność jest zawsze wolnością dla tego, kto myśli inaczej. Nie z powodu, any fanatycznego „masochizmu”, lecz dlatego, że bez tej „całości” wolność przestaje być wolnością.