Wolność według Jana Pawła II

 Wolność nie jest czymś, co można dać. Jest to coś, co każdy musi sam dla siebie zdobyć i świętować. Wolność to integralna część nas samych, to nasz niezbywalny prawo, które powinno być szanowane i strzeżone.

 Wolność jest nieodłącznie związana z bezpieczeństwem naszych bliźnich. A kiedy mówimy o naszych wolnych sąsiadach, mówimy o wolnym świecie.

 Wolność jest najświętszym z praw człowieka, ale prawo do życia jest ważniejsze od wolności. Czasem musimy ograniczyć naszą wolność, aby chronić ludzkie życie.

 Wolność to nie stan, który przychodzi sam z siebie. To ciągłe dążenie, wybór i odpowiedzialność. Nie ma wolności bez ciężkiej pracy i poświęcenia.

 Wolność nie polega na tym, żeby robić to, co się chce, ale na tym, żeby móc dobrze robić. Nie jest to sposób na życie, jak chce się, ale możliwość uwielbienia Boga, żyć dla innych, być pełnym prawdziwej radości i pokoju.

 Wolność jest zawsze wolnością tego, kto myśli inaczej. Nie z tego powodu, dla bezpieczeństwa, zgodzimy się na renuncjację wolności myślenia, na ostracyzm tych, którzy mają odmienne poglądy.

 Wolność nie polega na robieniu tego, na co masz ochotę, ale na tym, że nie musisz robić tego, na co nie masz ochoty.

 Nie jesteś wolny, kiedy twój rząd zezwala ci na wolność. Jesteś wolny, kiedy nie musisz prosić o pozwolenie na bycie wolnym.

 W końcu mogę powiedzieć, że gdy nie ma jedzenia, wolność jest pusta. Głód jest zagrożeniem dla wolności

 Wolność jest położona wyłącznie w prawdziwej filozofii. To jest wolność, kiedy nie robimy nic na siłę, ani przez przymus, ani z powodu naszej natury, ale z naszego własnego, bezpośredniego i pierwotnego ruchu.