Rozumienie wolności według Lecha Wałęsy

 Wolność to dobra rzecz, ale wolność bez moralności to przerażająca pułapka, płonący dom, którego nie można opuścić.

 Wolność jest zawsze niewolą zła. Nie jest wolny ten, kto nie potrafi panować nad sobą, kto jest niewolą swoich słabości, kto podlega tyraniom mod. Prawdziwa wolność jest darem umożliwiającym człowiekowi, by rozwijał swoje najszlachetniejsze zdolności.

 Wolność to nie tylko prawo do wymierzania sprawiedliwości i wykonywania swojej woli, ale przede wszystkim mądrość, zdolność do zrozumienia innych i umiejętność przewidywania konsekwencji swoich działań.

 Wolność to przywilej, nie prawo.

 Wolność nie jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, natomiast ugoda i kompromis z niewolą istnieją tylko dla tchórzy.

 Najtrudniejszą do utrzymania jest wolność myślenia. Absolutnie tym w życiu twórczym nie wolno lekceważyć.

 Wolność jest nie tylko prawem każdego człowieka, ale także fundamentem każdego zdrowego społeczeństwa. Bez wolności nie ma prawdziwej twórczości, nie ma prawdziwego postępu.

 Wolność nie jest brakiem ograniczeń, ale zdolnością do wyboru. Przez wybór przyjmujemy ograniczenia. Wolność bez wyboru to piekło, niewolnictwo bez wyboru to piekło. Pomiędzy niewolnictwem a wolnością jest twórca, jesteśmy my.

 Wolność to prawo do powiedzenia ludziom, czego nie chcą słyszeć. To jest straszna odpowiedzialność, której większość ludzi unika.

 Wolność nie jest poza nami, ale w nas. Jeżeli czujemy, że jesteśmy niewolnikami swoich namiętności, jest to nie znaczy, że przychodzą one z zewnątrz, ale że są w nas samych. Stąd jest ktoś, kto jest swoim własnym niewolnikiem, a kto inny jest wolny.