O Wolności i Istnieniu

 Całą władzę nad sobą zawdzięczasz swojej duszy. Wolność trzeba rozumieć jako wolność od bólu, smutku, strachu i nieprzyjemności, a nie wolność od niewoli. Kiedy panujesz nad swoją duszą, jesteś wolny.

 Wolność jest jak powietrze. Dopiero gdy go zaczyna brakować, człowiek zaczyna doceniać jego wartość.

 Wolność nie jest cnotą, jest to wartość. Jeśli jest zrozumiana jako cnota, staje się możliwa tylko dla pewnej elity. Gdy jest traktowana jako wartość, staje się uniwersalnym prawem.

 Wolność jest jedyną wartością, którą posiada człowiek. Bez niej pozostałe wartości stają się absolutnie bezużyteczne. Umysł staje się prymitywnym, podstawowym instynktem samozachowawczym.

 Wolność jest jak powietrze. Dopiero wtedy, kiedy go brakuje, zdajesz sobie sprawę, jak bardzo jest Ci potrzebny.

 Nie jesteś hasłem w krzyżówce, nie musisz wszystkim pasować.

 Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, że nie musisz robić tego, czego nie chcesz. To jest prawdziwa wolność.

 Wolność nie jest niczym, co można dać; wolność, człowiek musi ją wziąć, a nikt kto nie pragnie jej do końca nie jest wart życia.

 Wolność nie wywodzi się z pełnej swobody w czynieniu wszystkiego, co komu tylko przyjdzie do głowy, ale z umiejętności dobra decyzji, która prowadzi do pełnej samorealizacji.

 Wolność jest jak powietrze. Dopóki go nie brakuje, nie zdajesz sobie sprawy, jak bardzo jest niezbędny. Człowiek pozbawiony wolności szybko traci człowieczeństwo, stając się tylko odbiciem bezkształtnej rzeczywistości, według której jest kształtowany.