Refleksja o wolności

 Nie będziesz wiedział, czym jest wolność, dopóki nie przestaniesz uciekać od siebie samego. Wolność nie jest nieobecnością strachu, ale zdolnością do poruszania się pomimo niego.

 Nie ma wolności bez solidarności. Wolność jest tylko wtedy, gdy jest to wolność uczestnictwa w życie, wolność mająca głos, wolność zdobywania świata. Wolność, która jest zdobyciem przez człowieka swojego miejsca na ziemi i w świecie, zdobyciem, które jest wymaganiem i upomnieniem siebie samego.

 Nie jest wolnym ten, kto nie ma panowania nad sobą. Wolność to świadomość, że zależymy tylko od siebie samych.

 Wolność jest jak powietrze. Dopóki go mamy, nie doceniamy jego wartości. Dopiero kiedy go brakuje, zdajemy sobie sprawę, jak jest cenny.

 Wolność jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, powszechnie uważana za synonim sprawiedliwości, polega na tym, że wszyscy są tak samo niesprawiedliwi.

 Wolność nie jest jedynie brakiem niewoli, ale prawem do wybierania i do decydowania, prawem do osiągania i do zdobywania, prawem do życia i do kształtowania swojego bytu.

 Nie za króla! Za wolność naszą i waszą! Bóg, honor, ojczyzna! To hasło nas przez całe życie prowadzi, pod nim padniemy!

 Wolność nie polega na tym, żeby robić to, co się chce, ale na tym, żeby móc dobrze robić. Nie jest to sposób na życie, jak chce się, ale możliwość uwielbienia Boga, żyć dla innych, być pełnym prawdziwej radości i pokoju.

 To, co czeka mnie na końcu snu, winno być końcem wszystkiego. Lecz nie jest.

 Wolność to zdolność do samopanowania, to triumfalna pewność, że można wykorzystać swoje siły i nie wolno lękać się siebie i innych.