Refleksja o wolności

 Wolność nie jest tylko brakiem przymusu, ale także umiejętnością decydowania o swoim losie, uwalniania się od presji i wewnętrznych ograniczeń.

 Wolność, która ma jakieś granice, przestaje być wolnością.

 Wolność to jest przede wszystkim stan umysłu. Nic nie jest tak samo szkodliwe, jak wybór, który jest narzucony, a nie swobodny. Wolne jest tylko to, co jest zgodne z naturą, a więc zgodne z rozumem.

 Życie, wolność i poszukiwanie szczęścia. To są prawdziwe prawa natury. Nawet jeśli król, prezydent czy generał spróbują je ograniczyć, prawdziwa wolność zawsze znajdzie sposobność by wygrać.

 Zwrócone ku naturze oczy przechodzą niezauważone, dopóki przychodzi pora, kiedy dusza pragnie odpocząć w samotności. Tak naprawdę wolność to wewnętrzny stan.

 Bogactwo daje swobodę, swoboda prowadzi do twórczości, twórczość skutkuje zabawą, a zabawa - szczęściem. Oto wyżyny wolności

 Człowiek nigdy nie może odgadnąć, czy jego decyzje były właściwe, lecz mają one sens tylko wtedy, gdy odczuwa prawo do swojej wolności, i nie można mu tego prawa zabrać.

 Wolność, nic więcej! Nie tyle chleba, ile wolności. Na progu porażki, jak na progu zwycięstwa - wolność. W krańcowym męczeństwie, jak w świetlanej sławie - wolność. Wolność bez granic. Wolność, wolność, wolność...

 Wolność to nie jest stan, w którym nie ma ograniczeń, ale stan, w którym rozumiesz, po co te ograniczenia są, i jesteś w stanie je zgodnie z tym zaakceptować.

 Wolność jest to coś, co w swej swej nieograniczoności pozwala każdemu człowiekowi na swobodny rozwój i kreowanie własnej rzeczywistości. To cenny dar, którym niestety nie każdy człowiek na ziemi może się cieszyć.