Wolność jest zawsze wolnością tego, kto myśli inaczej. Nie z tego powodu, dla bezpieczeństwa, zgodzimy się na renuncjację wolności myślenia, na ostracyzm tych, którzy mają odmienne poglądy.
Wolność nie polega na posiadaniu wielu alternatyw, ale na tym, żeby być w stanie wybierać dobrze. Nie zależy od ilości opcji, ale od ich jakości. Poprzez wybrane wartości tworzymy swoją tożsamość, przez co stajemy się więźniami wolności. Ostatecznie, nasza wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.
Prawdziwa wolność jest niemożliwa bez prawdziwej odpowiedzialności. To właśnie jest prawdziwa istota wolności - bycie odważnym, by przypisać sobie odpowiedzialność za własne decyzje, zamiast obarczać innych za swoje błędy.
Wolność polega nie tylko na prawie do robienia tego, co chcemy, ale także na zdolności do bycia tym, kim pragniemy być. Człowiek, który nie jest panem swoich pragnień i uczuć, nie jest wolny.
Wolność to nie jest stan, to jest wybór. To nie jest dar, który dostajesz. To jest decyzja, którą podejmujesz.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, że nie musisz robić tego, czego nie chcesz. To jest jej prawdziwe i integralne sformułowanie.
Wolność nie jest niczym, co można dać; wolności nie da się przekazać od ręki do ręki. Każdy musi sam dla siebie zdobyć wolność. Cóż za dziwne jest to, że nie możemy dać innym wolności, a jednak możemy zabrać im wolność.
Wolność to twój dom, do którego tęsknisz, lecz gdy już wrócisz do domu, masz ochotę opuścić go. Bo prawdziwa wolność to nie obecność presji, ale możliwość wyboru.
Wolność nie jest brakiem ograniczeń, ale zdolnością do wyboru. Przez wybór przyjmujemy ograniczenia. Wolność bez wyboru to piekło, niewolnictwo bez wyboru to piekło. Pomiędzy niewolnictwem a wolnością jest twórca, jesteśmy my.
Wolność polega przede wszystkim na uświadamianiu sobie swojego wyboru i następnej odpowiedzialności za niego. O to, żeby nie być jak pyłek, którym wiatr rzuca tu i tam.
