Nie można być wolnym człowiekiem, nie można myśleć wolno, tworzyć wolno, jeśli z dnia na dzień żyje się w strachu.
Wolność nie jest niczym więcej, niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, powszechnie rozumiana jako równość w ubóstwie, jest jedynie słusznym obciążeniem, niczym więcej.
Wolność jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podobnie jak w ciemności są możliwości, których nie widzimy, dopóki nie uwolniliśmy się od naszych własnych lęków, które zatrzymują nas w miejscu.
Wolność jest najcenniejszym darem. Bez niej wszystkie inne są bez znaczenia. To wolność czyni człowieka twórcą i artystą swojego własnego losu.
Nasz umysł jest jak dzikie zwierzę, które zwiałoby, gdy tylko puścimy mu wodzę na jarzmie wolności jego błądzenia.
Wolność jest niczym bez człowieka, który potrafi z niej korzystać. A człowiek to jest niczym bez wolności. W te dwie strony przekaz jest zarówno mocny, jak i pełen znaczenia.
Wolność jest jak rzeźba. Nie jest danym, który można otrzymać gotowym. Wolny człowiek wciąż musi kształtować swoją wolność, starając się, żeby ją nie utracić.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co chcemy, ale na tym, że nie musimy tego robić, czego nie chcemy. Wolność to nie tylko prawo, ale przede wszystkim obowiązek.
Wolność jest niczym, jeśli nie jest to wolność dokonywania wyborów. Jednak wolność dokonywania wyborów jest niczym, jeśli nie jest to wolność dokonywania trudnych wyborów.
Wolność oznacza prawo do mówienia ludziom to, czego nie chcą słyszeć.
