Wolność nie jest niczym, co można osiągnąć. Wolność jest podstawą bycia. Jest istotą naszego istnienia. Zrozumienie tego to prawdziwa wolność.
Wolność jest wtedy, kiedy człowiek wie, że wybił najistotniejsze dwie godziny w swoim życiu: godzinę narodzin i godzinę śmierci. Pozostałe są tylko oddechem pomiędzy tymi dwiema.
Wolność dla mnie to nie jabłko na drzewie znanego drzewa dobra i zła, wolność to przestrzeń dookoła człowieka w sobie, wolność to prawo bycia sobą, wolność to dym z papierosa niezakłócony cudzą myślą. Wolność to piękno.
Wolność nie jest niczym, co mogłoby pochodzić od kogokolwiek innego. Musisz ją osiągnąć sam. Musisz jej pragnąć. Musisz ją szukać. Musisz dążyć do niej. Musisz jej mocno pragnąć.
Wolność nie jest jedynie brakiem niewoli, ale prawem do wybierania i do decydowania, prawem do osiągania i do zdobywania, prawem do życia i do kształtowania swojego bytu.
Wolność, wolność! To prawda... Ale co z tego, skoro jestem niewolnikiem mojego serca, myśli, kości i krwi?
Wolność jest tylko tam, gdzie ja jestem. Stąd pochodzą wszystkie moje cierpienia. Moje jest to, co przypisane mi jest. To jest moje królestwo, to jest moje więzienie.
Wolność jest najwiekszym darem natury człowieka, nikt nie może go odebrać bez naszej zgody. Wolność to prawo do tego, co niewłaściwe, jeśli sami sobie na to pozwolimy.
Wolność jest jak powietrze. O jej wartości zdajesz sobie sprawę dopiero wtedy, gdy ci jej brakuje. Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce. Wolność to sfera, która rozwija się w świadomości człowieka.
Wolność nie jest wygodnym stanem samozadowolenia, lecz wielkim i trudnym zadaniem, które stawia się nam wciąż na nowo.
