A więc wolność nie jest warunkiem szczęścia, jak zawsze sądzono, ale najbardziej nieznośnym rodzajem niewoli, jakiej doświadczył człowiek.
Wolność jest jak powietrze – zauważamy jej wartość dopiero wtedy, gdy zaczyna jej brakować. Naprawdę wolny człowiek to ten, który potrafi odrzucić niewolę własnych nawyków.
Człowiek może być wolny bez bycia mężczyzną, ale nie może być mężczyzną bez bycia wolnym. Dla istnienia, światło, dla człowieka, wolność.
Wolność jest trudna do osiągnięcia, ale jeszcze trudniejsza do utrzymania. To jest jak zdobywanie szczytu góry, której nie widać na horyzoncie. To nieustanny wysiłek, który wykracza poza zwykłe granice naszego wyobrażenia.
Są ludzie, dla których istotą spełnienia nie jest władza, nie jest stan posiadania, lecz możliwość wyboru, pozostawiona w ich własnych rękach. Dla nich, wolność jest najwyższą wartością. Tworzą oni przedłużenie samego siebie, wychodzą poza granice własnego ego i stają się swobodni.
Wolność to nie tylko prawo do mówienia, to także prawo do słuchania. Kto ogranicza Twoje prawo do informacji, ogranicza Twoją wolność.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się nam podoba, ale na tym, że nie musimy robić wszystkiego, co nam się podoba. Ktoś, kto nie potrafi rządzić sobą, nie jest wolny.
Wolność jest czymś, czego nie można posiadać bez podziału – to jest jest niby ryba, którą należy pokroić i podzielić, aby mogła żyć. Im więcej dasz inny, tym więcej masz dla siebie.
Wolność to nie tylko prawo do robienia, co się chce, ale przede wszystkim to, że nie musisz robić, czego nie chcesz. To prawo to odpoczynek i brak poczucia obowiązku.
Żądanie wolności jest siłą, która porusza światem, pomaga rozwijać się człowiekowi, daje mu sens życia, możliwość dokonywania wyborów i podejmowania decyzji. Wolność nie jest darem, jest walką.
