Wolność to nie wszystko. Wolność ma granice i te granice to prawo. Prawo, którego nie trzeba ludziom narzucać, bo ono wynika z ich najgłębszej natury, z ich godności ludzkiej.
Nie jesteś hasłem w krzyżówce, nie musisz wszystkim pasować.
Wolność sklada sie nie tyle z przywilejów, ile z obowiązków. Większość ludzi rozumie pod tym słowem prawo, by robić wszystko, co im sie podoba, nie zdajac sobie sprawy, że wolność jest przede wszystkim dyscypliną umysłu i charakteru.
Wolność nie jest brakiem ograniczeń, ale zdolnością do wyboru. Przez wybór przyjmujemy ograniczenia. Wolność bez wyboru to piekło, niewolnictwo bez wyboru to piekło. Pomiędzy niewolnictwem a wolnością jest twórca, jesteśmy my.
Wolność nie jest bezwarunkowa, sama w sobie nie daje radości ani pokoju. Wolność jest wielka tylko wtedy, kiedy umiemy za nią odpowiedzialność ponieść
Wolność nie jest pojęciem abstrakcyjnym. Gdy ją przeżyjesz, staje się czymś najbardziej konkretnym, co może dostarczyć ci życie.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, choć natura człowieka zdaje się zapominać o tej fundamentalnej zasadzie. Zbyt często traktujemy ją jako możliwość do robienia wszystkiego, co nam się podoba.
Wolność nie jest rzeczą samą w sobie. To nie jest cel. Wolnością jest prawo do określenia czym jest dobro; i zatem daje prawo do czegokolwiek, co w ogóle istnieje.
Wolność jest najwyższym szczytem człowieczeństwa, który tylko nieliczni są w stanie osiągnąć. To nie jest dar, ale wybór. I to wybór, który wymaga najgłębszego poświęcenia, największej odwagi.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, że nie musisz robić tego, czego nie chcesz. To jest jej prawdziwe i integralne sformułowanie.
