Wolność to przywilej, nie prawo.
Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież bramy Chrystusowi, Jego zbawczej mocy! Otwórzcie serca, rządy, cywilizacje: nie lękajcie się! Jakże często powtarzam starszym i młodszym, jak mówię rodzicom: Nie lękajcie się! Lękajcie się tylko tych, którzy zamykają wasze dusze przed Chrystusem!
Czarodziejka, tęsknota, śnienie, nadzieja, sen, zaćmienie, miłość, blask, szaleństwo, wiedza, męka, cierpienie - wolność jest wszystkim na raz, jest wszechświatem.
Wolności uczymy się po cichu, sama wolność to głośny krzyk. Przyzwyczajamy się do niej tak, jak do oddechu, niezauważalnie. Nie wolno nam zapominać, że każda chwila wolności to moment zwycięstwa.
Wolność jest niczym innym, jak zdolnością do nauczenia się naszej duszy, jak pozwolić jej na rozwój. Nasza dusza pragnie wolności; ona jest wolnością. Jeśli nie jesteśmy w stanie zadowolić tych pragnień, niewątpliwie staniemy się niewieloma.
Wszyscy jesteśmy potężnie ograniczani. Nawet najbardziej wolny z nas jest niewolnikiem jakiejś konieczności, jakiegoś tajemniczego przymusu. Wolność jest jedynie zdolnością do działania zgodnie z własnymi przekonaniami.
Wolność nie jest luksusem łatwych czasów. Wolność to największa potrzeba trudnych czasów. Niechaj daje nam odwagę do twórczego myślenia, które każdej kryzysowej sytuacji potrafi dostrzec nowe możliwości.
Człowiek, którego umysł jest wolny od zmysłowej dominacji, który ceni wolność ponad wszystko, zachowuje swój duchowy pokój nawet w trudnych sytuacjach.
Wolność to nie jest stan, w którym nie ma ograniczeń, ale stan, w którym rozumiesz, po co te ograniczenia są, i jesteś w stanie je zgodnie z tym zaakceptować.
Najtrudniejszą do utrzymania jest wolność myślenia. Absolutnie tym w życiu twórczym nie wolno lekceważyć.
