Wolność to prawo do powiedzenia ludziom, czego nie chcą słyszeć. To jest straszna odpowiedzialność, której większość ludzi unika.
Wolność nie jest darem, który otrzymuje się na zawsze. Każde pokolenie musi ją sobie odzyskiwać. Nawet w społeczeństwach najbardziej wolnych.
Wolność jest zawsze wolnością tego, kto myśli inaczej. Nie z tego powodu, dla bezpieczeństwa, zgodzimy się na renuncjację wolności myślenia, na ostracyzm tych, którzy mają odmienne poglądy.
Wolność nie jest niczym więcej, niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, powszechnie rozumiana jako równość w ubóstwie, jest jedynie słusznym obciążeniem, niczym więcej.
Wolność to nie jest stan, który zostaje nam dany jak prezent. To zadanie. Wolność to odpowiedzialność i ciężka praca. To wysiłek, trud i walka. Wolność to ciągła walka, żeby nie dać się zniewolić.
Nie można odebrać nam wolności, bo istnienie jest wolnością. Ale można tak zaburzyć naszą równowagę, że będziemy błędnie sądzili, iż usunięto nas z własnego centrum...
Choć wszystkie więzy pękały, zawsze była dla niego wolność – tą słodką, cuchnącą moczem wolność początku, która zdaje się obiecywać wszystko. To jest dopiero wolność! Choćby stawić czoła całemu światu, nie bacząc na żadne konsekwencje... Jednak ta wolność jest jedynie iluzją.
Wolność składa się nie tyle z uprawnień, co ze zdolności do bycia tym, kim chcemy. Właściwe zrozumienie wolności prowadzi do pełni człowieczeństwa, do prawdy o człowieku.
Wolność to luksus, który nie każdy potrafi zrozumieć. Człowiek jest wolny, gdy potrafi porzucić skomplikowane pomysły i zwykłe życie, żeby odnaleźć istotę swojego istnienia. Wolność jest podróżą w nieznane, w poszukiwaniu prawdy.
Wolność polega nie na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na nie robieniu tego, czego się nie chce. To, że nas nikt nie kontroluje, nie znaczy, że możemy wszystko.
