Żadna niewola nie jest bardziej sromotna od tej, której nie odczuwamy. Wolność jest największym skarbem człowieka, a odzyskać ją mogą tylko silni duchem.
Wolność to nie po prostu stan bycia wolnym; to wielki dar, wielka dłoń natury, wskaźnik przyszłości, wywyższenie człowieka powyżej potęgi losu i powierzchni ziemi.
Wolności uczymy się po cichu, sama wolność to głośny krzyk. Przyzwyczajamy się do niej tak, jak do oddechu, niezauważalnie. Nie wolno nam zapominać, że każda chwila wolności to moment zwycięstwa.
Wolność to nie sól i pieprz, ale wolność od umysłów zamkniętych, to jest siła. Wolność od wątpliwości i bezsilności, to jest prawdziwa wolność.
Ja jestem prawdziwie wolnym człowiekiem nie dlatego, że mogę czegokolwiek, czego tylko zechcę, ale dlatego, że nikt nie może mówić mi tego, czego nie chcę słuchać.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, lecz na tym, żeby nie robić tego, czego się nie chce. To jest wolność.
Wolność polega przede wszystkim na uświadamianiu sobie swojego wyboru i następnej odpowiedzialności za niego. O to, żeby nie być jak pyłek, którym wiatr rzuca tu i tam.
Wolność nie jest stawianiem na swoim, ale zdolnością do szanowania prawa innych do bycia sobą, do podejmowania własnych decyzji i żywienia swoją autentycznością.
Wolność dla mnie to nie jabłko na drzewie znanego drzewa dobra i zła, wolność to przestrzeń dookoła człowieka w sobie, wolność to prawo bycia sobą, wolność to dym z papierosa niezakłócony cudzą myślą. Wolność to piękno.
Nie musimy wcale odnosić sukcesów. To już jest swego rodzaju wolność. Wolność oznacza być kimś, kim naprawdę jesteśmy.
