Wolność jest tym, czego się nigdy nie docenia, póki się je nie straci. Kiedy jesteś wolny, nie jesteś świadomy, jak piękna i niesamowita jest to prawo. Ale gdy to tracisz, dostrzegasz, jak bardzo jesteś bezradny bez niej.
Wolność jest to coś, co w swej swej nieograniczoności pozwala każdemu człowiekowi na swobodny rozwój i kreowanie własnej rzeczywistości. To cenny dar, którym niestety nie każdy człowiek na ziemi może się cieszyć.
Wolność nie jest stanem natury człowieka, ale wytworem kultury: to człowiek jest jedynym zwierzęciem, które musi pracować na swoją wolność.
Wolność to prawo do tego, by móc mówić, że dwa plus dwa równa się cztery. Gdy to jest zapewnione, wszystko inne pójdzie za tym.
Nie ma na świecie takiego człowieka, który nie miałby wolności. Zrozumieć tę prawdę, oznacza zrozumieć wszystko. Bez wolności życie nie ma sensu.
Nie wolno nigdy, nigdzie, w żadnej sprawie, zaniedbywać sumienia na rzecz wolności, a jeszcze mniej wolności na rzecz sumienia.
Wolność to nie tylko prawo do tego, co chce się robić, ale przede wszystkim do tego, czego nie chce się robić. To nie jest prawo do dowolności, ale do wyboru, do podejmowania decyzji. Wolność to przede wszystkim świadomość, że można inaczej.
Żadna niewola nie jest bardziej sromotna od tej, której nie odczuwamy. Wolność jest największym skarbem człowieka, a odzyskać ją mogą tylko silni duchem.
Musimy zdawać sobie sprawę, że wolność nie jest jedynie prawem do czynienia tego co nam się podoba, ale przede wszystkim prawem do wybierania tego co jest naszym zdaniem dobre.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, że nie musisz robić tego, czego nie chcesz. To jest jej prawdziwe i integralne sformułowanie.
