Wolność nie jest dana raz na zawsze. Trzeba o nią walczyć każdego dnia. Kto przestaje walczyć, ten ją traci.
Wolność to coś więcej niż prawo do zmiany, lecz równocześnie jest to prawo opierania się zmianom i pozostawania sobą. Przy tej myśli mógłbym żyć i umrzeć.
Wolność nie polega na tym, że mamy możność robić to, co chcemy, ale na tym, że mamy prawo robić to, co powinniśmy.
Wolność jest niczym innym, jak zdolnością do nauczenia się naszej duszy, jak pozwolić jej na rozwój. Nasza dusza pragnie wolności; ona jest wolnością. Jeśli nie jesteśmy w stanie zadowolić tych pragnień, niewątpliwie staniemy się niewieloma.
Wolność nie jest tylko brakiem przymusu, ale także umiejętnością decydowania o swoim losie, uwalniania się od presji i wewnętrznych ograniczeń.
Wolność to wybór. Możliwość decydowania o swoim życiu, określania swojego miejsca w świecie. To dostrzeganie różnych dróg przed sobą i prawo do wybrania jednej z nich. To prawo do podejmowania decyzji o sobie, popierane tolerancją dla wyborów innych osób.
Wolność nie oznacza, że możemy robić, co chcemy, ale oznacza, że nie musimy robić tego, czego nie chcemy.
Wolność to nie jest stan, w którym nie ma ograniczeń, ale stan, w którym rozumiesz, po co te ograniczenia są, i jesteś w stanie je zgodnie z tym zaakceptować.
Wolność jest niczym bez człowieka, który potrafi z niej korzystać. A człowiek to jest niczym bez wolności. W te dwie strony przekaz jest zarówno mocny, jak i pełen znaczenia.
Twierdzi, że wolność jest tego najwyższym uosobieniem: jest tym, co najbardziej sprzyja naszemu rozwojowi, naszemu prawdziwemu byciu; stwierdza, że wolność jest samym twórcą tego co jest wielkie w życiu; każdej twórczości, każdej nauki, każdej pracy użytecznej.
