Nie ma nic pustego w tym świecie jak miłość własna. Wartość człowieka można mierzyć tylko przez ilość wolności oraz prawdy, jaką ofiaruje innym.
Wolność nie jest cnotą, jest to wartość. Jeśli jest zrozumiana jako cnota, staje się możliwa tylko dla pewnej elity. Gdy jest traktowana jako wartość, staje się uniwersalnym prawem.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, której nie powinniśmy marnować. Zawsze powinniśmy mieć odwagę, aby podjąć ryzyko i żyć pełnią życia.
Nie będziesz wiedział, czym jest wolność, dopóki nie przestaniesz uciekać od siebie samego. Wolność nie jest nieobecnością strachu, ale zdolnością do poruszania się pomimo niego.
Wolność jest wtedy, kiedy człowiek wie, że wybił najistotniejsze dwie godziny w swoim życiu: godzinę narodzin i godzinę śmierci. Pozostałe są tylko oddechem pomiędzy tymi dwiema.
Wolność to nie tylko przestrzeń dla okazania talentu i pracy bez przymusu, ale to i takowe uporządkowanie świata, w którym bynajmniej nie jest mi wszystko jedno, co dzieje się z moim bliźnim.
Żadna potęga, ani nawet przymus, nie obniży godności potężnej duszy swobodnej; sprawia tylko, że jej działania duchowe są trudniejsze.
Wolność to nie stan, to sposób myślenia. To nie brak granic, to umiejętność pokonywania przeszkód. Wolność nie jest dana, jest zdobywana każdego dnia przemyślanymi decyzjami i świadomymi działaniami.
Wolność nie jest niczym, jeśli nie jest to wolność by robić błędy.
Wolność jest jak powietrze – zauważamy jej wartość dopiero wtedy, gdy zaczyna jej brakować. Naprawdę wolny człowiek to ten, który potrafi odrzucić niewolę własnych nawyków.
