Wolność nie jest niczym, jeśli nie jest to wolność by robić błędy.
Wolność jest niczym – dopóki nie jest używana. Ale wykorzystywana – to potężne narzędzie.
Wolność nie jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, uznana za ogólną i jednorodną, prowadzi do końca człowieczeństwa.
Wolność jest niczym nieograniczoną możliwością rozwijania osobistych, społecznych, duchowych, intelektualnych cech i zdolności, która jest dla człowieka wszelką samorealizacją, sensem życia, największym szczęściem.
Wolność jest niczym, jeśli nie daje prawdziwej wolności do popełniania błędów. Bez możliwości pomyłki, wybór nie jest wolny, jest pusty.
Wolność to nie jest stan, w którym nie ma ograniczeń, ale stan, w którym rozumiesz, po co te ograniczenia są, i jesteś w stanie je zgodnie z tym zaakceptować.
Wolność jest zachwycająca. Tylko bezsilni mogą uwierzyć, że ich rozlew się kończy. Siły wolności są nieodmierzone.
Wolność to możliwość niedokonywania wyboru, niewłaściwego dla wolności; możliwość pozostania niedokonującym wyboru, który ograniczyłby wolność; prawo do zaniechania wyboru, który ograniczyłby wolność.
Wolność jest największą wartością życia człowieka. Bez wolności człowiek jest jak ptak bez skrzydeł, nie może się rozwijać ani realizować swoich marzeń. Wolność jest fundamentem każdego demokratycznego społeczeństwa i zasługą każdego obywatela, który przestrzega praw i obowiązków.
Wolność to nie stan, który przychodzi sam z siebie. To ciągłe dążenie, wybór i odpowiedzialność. Nie ma wolności bez ciężkiej pracy i poświęcenia.
