Wolność nie jest niczym więcej, niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, powszechnie rozumiana jako równość w ubóstwie, jest jedynie słusznym obciążeniem, niczym więcej.
Wolność nie jest niczym prostym. To nie tylko cnoty, ale również niewolnictwo. To nie tylko zbawienie, ale również zniszczenie. Nie jest łatwo być wolnym.
Cokolwiek jest dla ciebie wolnością, zrozum jedno: rzeczywista wolność to wolność od gniewu, wolność od pożądania, wolność od zazdrości, wolność od niezadowolenia i od smutku.
Zwrócone ku naturze oczy przechodzą niezauważone, dopóki przychodzi pora, kiedy dusza pragnie odpocząć w samotności. Tak naprawdę wolność to wewnętrzny stan.
Wolność jest jedyną wartością, dla której warto oddać życie, bo tylko bez niej życie zamienia się w upokarzającą niewolę.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, na co nie ma się ochoty. Prawdziwa wolność polega na niezależności od przypadłości, przesądów, przymusów.
Nie można być prawdziwie wolnym, kiedy twoja wolność jest przyczyną cierpienia innych. Wolność to nie tylko prawo do robienia tego, co chcemy, ale przede wszystkim zrozumienie, że to, co robimy, ma wpływ na innych. To nie tylko prawo do decydowania o sobie, ale przede wszystkim odpowiedzialność za decyzje, które podejmujemy.
Wolność jest najcenniejszym darem. Bez niej wszystkie inne są bez znaczenia. To wolność czyni człowieka twórcą i artystą swojego własnego losu.
Wolność nie jest jedynie brakiem niewoli, ale prawem do wybierania i do decydowania, prawem do osiągania i do zdobywania, prawem do życia i do kształtowania swojego bytu.
Wolność jest najwyższą wartością, daje poczucie godności, przynosi radość, spełnienie i szczęście. Nam, którzy ją posiadamy, ciężko zrozumieć jak to jest jej nie mieć.
