Wolność nie jest wartym dążenia dobra, jeśli zaczyna oznaczać samotność - to jest, swoje odcięcie od miejsca i rzeczy, które są najbliższe naszemu sercu.
Nie zna wolności ten, kto jej nie szuka w prawdziwości, lecz zna tylko rozwiązłość. Wolność to nie bezwzględność, lecz prawo do prawdy.
Wolność jest zawsze niewolą zła. Nie jest wolny ten, kto nie potrafi panować nad sobą, kto jest niewolą swoich słabości, kto podlega tyraniom mod. Prawdziwa wolność jest darem umożliwiającym człowiekowi, by rozwijał swoje najszlachetniejsze zdolności.
Wolność, która ma jakieś granice, przestaje być wolnością.
Wolność nie polega na tym, że mogę robić wszystko, co chcę, ale na tym, że mogę dobrze robić wszystko, co muszę.
Wolność nie jest pojęciem abstrakcyjnym. Gdy ją przeżyjesz, staje się czymś najbardziej konkretnym, co może dostarczyć ci życie.
Wolność to fundamentalne prawa człowieka. To zdolność bycia samodzielnym, by tworzyć, kochać i marzyć bez ograniczeń. To prawo do wyboru, decydowania o sobie i konstruowania własnej rzeczywistości. Bez wolności, człowiek jest jak ptak w klatce, zapomniany przez świat, zdolny jedynie do wspomnień o niebie.
Wolność to prawo do tego, co mówi prawo, a siła, gdy jest zjednoczona z wola, ale nie z prawem, nazywana jest niewłaściwie wolnością.
Wolność jest jak powietrze - dopóki go mamy, nie zwracamy na niego uwagi. Dopiero kiedy go brakuje, zdajemy sobie sprawę, jak jest cenny.
Najpierw damy każdemu okazję do tego, by się pokazał, później każdemu taką samą szansę. Ale wolność to także prawo do tego, by się nie pokazywać, prawo do anonimowości, izolacji. Wolność to prawo do prywatności.
