Wolność nie jest zdolnością robienia wszystkiego, co tylko przyjdzie nam na myśl, lecz zdolnością odmówienia sobie wszystkiego, co jest złe.
Wolność nie jest brakiem obowiązków, ale możliwością wyboru. Nie jest stanem chaosu, ale harmonii opartej na poszanowaniu praw innych. To nie jest bunt, ale posłuszeństwo prawdziwej naturze człowieka.
Wolność jest jak powietrze. Dopóki nie zaczyna go brakować, człowiek nie docenia, ile ono dla niego znaczy.
Wolność to nic innego jak prawo do życia tak, jak sobie tego pragniesz. Zrozumienie, że zawsze możesz czynić to, co chcesz, a jednocześnie mając wrażenie, że nigdy nie zrobisz dość. To nieustanna walka z samym sobą, by odnaleźć równowagę między swoimi pragnieniami a obowiązkami.
Błogosławiony ten, kto osiągnął wolność, ale mimochodem, swym samotnym życiem, myśląc, nie walczył o nią z nami - w radości nas o nią okradał.
To, co czeka mnie na końcu snu, winno być końcem wszystkiego. Lecz nie jest.
Wolność jest czymś, czego nie można posiadać bez podziału – to jest jest niby ryba, którą należy pokroić i podzielić, aby mogła żyć. Im więcej dasz inny, tym więcej masz dla siebie.
Wolność to jednocześnie najwspanialszy dar natury człowiekowi i najcięższe z możliwych brzemień. To, jak człowiek ją przyjmuje, zależy od mocy jego charakteru.
Człowiek, który nie ma innego celu, niż sam cel swojego życia, nie ma potrzeby robić nic przeciwko swojej woli. Należy go zostawić w spokoju, nawet jeśli mógłby żyć lepiej, robiąc inaczej.
Wolność myśli jest pierwszym i najokrutniejszym prawem człowieka. Nic nie jest nam tak potrzebne jak prawda i istotą prawdy jest wolność.
