Wolność to nie naukowy problem, lecz problem życia, trzeba ją wywalczyć dom za domem, człowieka za człowiekiem, zawsze i zawsze, do końca świata.
Prawdziwa wolność jest niemożliwa bez prawdziwej odpowiedzialności. To właśnie jest prawdziwa istota wolności - bycie odważnym, by przypisać sobie odpowiedzialność za własne decyzje, zamiast obarczać innych za swoje błędy.
Łatwo jest uwierzyć, że jesteśmy wolni, jeśli nigdy nie próbowaliśmy sinej granic, których nie można przekroczyć. Prawdziwa wolność nie jest wolnością od czegoś, ale wolnością do czegoś.
Wolność nie jest niczym prostym. To nie tylko cnoty, ale również niewolnictwo. To nie tylko zbawienie, ale również zniszczenie. Nie jest łatwo być wolnym.
Wolność to nie stan, który przychodzi sam z siebie. To ciągłe dążenie, wybór i odpowiedzialność. Nie ma wolności bez ciężkiej pracy i poświęcenia.
Wolność nie jest niczym, co można dać; wolność, człowiek musi ją wziąć, a nikt kto nie pragnie jej do końca nie jest wart życia.
Wolność prawdziwie istnieje tylko tam, gdzie nauka wydźwięku spraw, jakie powodują nasze działania, towarzyszy naszym działaniom. Wolność to sama świadomość.
Wolność to prawo do tego, co mówi prawo, a siła, gdy jest zjednoczona z wola, ale nie z prawem, nazywana jest niewłaściwie wolnością.
Wolność nie oznacza braku obowiązków, ale zdolność do decydowania na podstawie dobrowolnej wyboru, a nie z przymusu. Wolność to nie coś, czego człowiek posiada, to jest coś, czym człowiek jest.
Istnieje tylko jedno dobro, mianowicie wiedza, i tylko jedno zło, mianowicie ignorancja. Wolność mądrości to kierowana siłą prawdy i miłości odwaga, ponieważ wolność bez odwagi jest jak dziecko bez matki, jest zimna i obojętna.
