Wolność jest jedyną wartością, którą posiada człowiek. Bez niej pozostałe wartości stają się absolutnie bezużyteczne. Umysł staje się prymitywnym, podstawowym instynktem samozachowawczym.
Wolności nie można symulować.
W każdej chwili możemy zdecydować, kim chcemy być. Nie jesteśmy więźniami naszej przeszłości, ale panami naszej przyszłości. Wolność to nie tylko prawo do ruchu, ale także prawo do zmiany.
Wolność nie wywodzi się z pełnej swobody w czynieniu wszystkiego, co komu tylko przyjdzie do głowy, ale z umiejętności dobra decyzji, która prowadzi do pełnej samorealizacji.
Wolność to jest przede wszystkim stan umysłu. Nic nie jest tak samo szkodliwe, jak wybór, który jest narzucony, a nie swobodny. Wolne jest tylko to, co jest zgodne z naturą, a więc zgodne z rozumem.
Wolność nie jest darem, który otrzymuje się na zawsze. Każde pokolenie musi ją sobie odzyskiwać. Nawet w społeczeństwach najbardziej wolnych.
Wolność jednostki, w każdym z tych aspektów, ograniczona jedynie przez to, co jest niezbędne dla zachowania tej samej wolności dla innych, jest sprawiedliwym wymogiem. Granice osoby są rozciągane aż do momentu, w którym zaczynają się prawa drugiej osoby.
Bogactwo daje swobodę, swoboda prowadzi do twórczości, twórczość skutkuje zabawą, a zabawa - szczęściem. Oto wyżyny wolności
Wolność nie polega na tym, żeby robić wszystko, co się chce, ale na tym, żeby potrafić zrezygnować z tego, czego się pragnie.
Najtrudniejszą do utrzymania jest wolność myślenia. Absolutnie tym w życiu twórczym nie wolno lekceważyć.
