Wolność nie jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, uznana za ogólną i jednorodną, prowadzi do końca człowieczeństwa.
Wolność jest jedyną wartością, którą posiada człowiek. Bez niej pozostałe wartości stają się absolutnie bezużyteczne. Umysł staje się prymitywnym, podstawowym instynktem samozachowawczym.
Istotną i konieczną cechą wolności jest to, iż jest usytuowana.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co chce się robić, ale na tym, by nie robić tego, czego nie chce się robić. Autonomiczne osoby tworzą swoje własne wartości, czerpią radość przede wszystkim z samych siebie.
Wolność jest nie tylko prawem, ale i obowiązkiem człowieka; obowiązkiem, który polega na wyzwoleniu samego siebie od uwarunkowań, które blokują pełen rozwój jego ludzkiego potencjału.
Wolność jest najcenniejszym darem, jaki mogą ofiarować ludzie jedni drugim. To jest odpowiedzialność, uważność, możliwość wyboru, szacunek dla siebie i innych. To jest podstawą wszelkiego postępu i prawdziwego sukcesu.
Wolność jest najwyższym błogosławieństwem, które daje człowiekowi życie, ale ona jest także najcięższym kosztem, bo życie codziennie na nowo domaga się od niego udowodnienia, że ceni tę wolność, że jest jej godny.
Wolność nie jest prawem, ale porządkiem; nie jest harmonią, ale porządkowym. Siła, która składa się z wolności, jest jak wschód słońca.
Nie jest wolnym ten, kto nie ma panowania nad sobą. Wolność to świadomość, że zależymy tylko od siebie samych.
Nieposłuszeństwo jest prawdziwą podstawą wolności, posłuszni muszą być niewolnicy.
