Wolność nie jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, natomiast ugoda i kompromis z niewolą istnieją tylko dla tchórzy.
Człowiek jest wolny, kiedy potrafi dać moralne prawo sobie sam, jest niewolnikiem, kiedy musi podporządkować się prawu nałożonemu z zewnątrz.
Wolność polega przede wszystkim na uświadamianiu sobie swojego wyboru i następnej odpowiedzialności za niego. O to, żeby nie być jak pyłek, którym wiatr rzuca tu i tam.
Nie można być wolnym człowiekiem, jeśli żyje się wśród dżungli pełnej łotrów. Nie możemy udawać, że jesteśmy wolni, gdy jesteśmy odizolowani od innych. Wolność to nie samotność. Wolność to solidarność.
Nie ma nic pustego w tym świecie jak miłość własna. Wartość człowieka można mierzyć tylko przez ilość wolności oraz prawdy, jaką ofiaruje innym.
Łańcuchy niewoli są zawsze ostrożnie ukryte, lecz wolność zawsze wyróżnia się i rzuca się w oczy. Bo jak wiekowy dąb, pomimo burz, wciąż rośnie do słońca.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, na co nie ma się ochoty. Prawdziwa wolność polega na niezależności od przypadłości, przesądów, przymusów.
Wolność nie jest nigdy wolna. Wszystko ma swoją cenę, nawet i wolność, którą zdobywa się wyłącznie ofiarną i nieustępliwą walką.
Na świecie jest więcej niewoli niż wolności, więcej nieszczęścia niż szczęścia, więcej cierpienia niż radości; i to ból, niewola, nieszczęście rodzi najznamienitszych twórców
Wolność jest tym wyżej ceniona, tym wyższa jest jej cena. Wolność wiąże się zwykle z trudem. To jest jej prawdziwa miara. Trud téj wolności polega często na pokonaniu w sobie tego, co przeciwdziała jej pełnemu rozwojowi.
