Wolność to wybór. Możliwość decydowania o swoim życiu, określania swojego miejsca w świecie. To dostrzeganie różnych dróg przed sobą i prawo do wybrania jednej z nich. To prawo do podejmowania decyzji o sobie, popierane tolerancją dla wyborów innych osób.
Wolność wydawała się zaprzeczeniem wolnością. A jednak, wolność nie istnieje, jeśli nie jest to wolność rzucania wyzwań, pytań, wątpliwości, spokojnych wieczorów.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się nam podoba, ale na tym, że nie musimy robić wszystkiego, co nam się podoba. Ktoś, kto nie potrafi rządzić sobą, nie jest wolny.
Wolność nie jest przeciwieństwem przymusu, lecz przymusu niewłaściwie zrozumianego. Ujarzmienie nie jest konieczne, a każde zewnętrzne ujarzmienie jest opracowaniem, do którego człowiek dochodzi z wolna, a nie urodzonym prawem.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równośćna pokładzie mogą zginąć wszyscy, potrzebna jest jedna osoba z podwójnym racjement obowiązku - stąd wynika wszelki autorytet.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, czego się nie chce. To znaczy, że prawdziwa wolność to prawo do odrzucenia. Wolność to nie brak ograniczeń, ale umiejętność wyboru.
Wolność to fundamentalne prawa człowieka. To zdolność bycia samodzielnym, by tworzyć, kochać i marzyć bez ograniczeń. To prawo do wyboru, decydowania o sobie i konstruowania własnej rzeczywistości. Bez wolności, człowiek jest jak ptak w klatce, zapomniany przez świat, zdolny jedynie do wspomnień o niebie.
Wolność nie jest brakiem obowiązków, ale możliwością wyboru. Nie jest stanem chaosu, ale harmonii opartej na poszanowaniu praw innych. To nie jest bunt, ale posłuszeństwo prawdziwej naturze człowieka.
Wolność, której nikt nie jest stanie nam dać ani zabrać, jest wolnością wyboru w sferze moralnej. Nie możemy jej traćić, możemy jedynie z niej zrezygnować.
Wolność jest największym darem, jakiego może dostać człowiek, ale przynosząca najwięcej cierpień, jeżeli nie potrafi jej używać.
