To, co czeka mnie na końcu snu, winno być końcem wszystkiego. Lecz nie jest.
Nie musimy wcale odnosić sukcesów. To już jest swego rodzaju wolność. Wolność oznacza być kimś, kim naprawdę jesteśmy.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, na co nie ma się ochoty. Prawdziwa wolność polega na niezależności od przypadłości, przesądów, przymusów.
Wolność nie jest byle jaką licencją, nie jest prawem do czegokolwiek. Wolność jest darem, jest obowiązkiem, jest szansą, jest wyzwaniem.
Wolność nie jest niczym, co można dać; wolność, człowiek musi ją wziąć, a nikt kto nie pragnie jej do końca nie jest wart życia.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co chcecie, lecz na tym, by nie robić tego, czego nie chcecie. To różnica diametralna.
Wolność to nie jest stan, który zostaje nam dany jak prezent. To zadanie. Wolność to odpowiedzialność i ciężka praca. To wysiłek, trud i walka. Wolność to ciągła walka, żeby nie dać się zniewolić.
Wolność nie jest wartym dążenia dobra, jeśli zaczyna oznaczać samotność - to jest, swoje odcięcie od miejsca i rzeczy, które są najbliższe naszemu sercu.
Nie mogę żyć bez wolności, wolność jest powietrzem, które oddycham. Darenie wolności to jak pozbawienie mnie życia.
Wolność jest niczym bez sprawiedliwości. Sprawiedliwość jest niczym bez miłosierdzia. Miłosierdzie jest niczym bez prawdomówności. Prawdomówność jest niczym bez miłośći. A miłość to wolność od wszelkiego zła.
