Wolność jest najważniejsza dla życia. Kiedy utracimy wolność, tracimy wszystko.
Wolność nie jest niczym, co moglibyśmy otrzymać jako dar. Wolność to coś, co musimy stworzyć sami. Wolność to nie dziedzictwo, to walka. Wolność to nie idea, to odpowiedzialność.
Wolność to dążenie do zasady, że człowiek jest dobry, kiedy postępuje według własnej woli i nie krzywdzi przy tym innych. Zawsze rzuci to pytanie - czy mamy prawo postępować według własnej woli, jeżeli tym samym krzywdzimy innych?
Wolność nie polega na tym, żeby robić to, co się chce, ale na tym, żeby móc dobrze robić. Nie jest to sposób na życie, jak chce się, ale możliwość uwielbienia Boga, żyć dla innych, być pełnym prawdziwej radości i pokoju.
Wolność jest jak rzeźba. Nie jest danym, który można otrzymać gotowym. Wolny człowiek wciąż musi kształtować swoją wolność, starając się, żeby ją nie utracić.
Najtrudniejszą do utrzymania jest wolność myślenia. Absolutnie tym w życiu twórczym nie wolno lekceważyć.
Wolność jest położona wyłącznie w prawdziwej filozofii. To jest wolność, kiedy nie robimy nic na siłę, ani przez przymus, ani z powodu naszej natury, ale z naszego własnego, bezpośredniego i pierwotnego ruchu.
Wolność to nie stan natury. Wolność to wynik dobrego samopoczucia. Nie może być wolności bez dobrej kondycji ekonomicznej. Wolność jest niewystarczająca, jeśli człowiek nie może korzystać z podstawowych praw człowieka.
Wolność to dobra rzecz, ale wolność bez moralności to przerażająca pułapka, płonący dom, którego nie można opuścić.
Wolność jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, jak zrozumiana dzisiaj, jest zaprzeczeniem tej szansy.
