Wolność to jednocześnie najwspanialszy dar natury człowiekowi i najcięższe z możliwych brzemień. To, jak człowiek ją przyjmuje, zależy od mocy jego charakteru.
Wolność nie polega na tym, że mogę robić wszystko, co chcę, ale na tym, że mogę dobrze robić wszystko, co muszę.
Wolność to nie naukowy problem, lecz problem życia, trzeba ją wywalczyć dom za domem, człowieka za człowiekiem, zawsze i zawsze, do końca świata.
Wolność nie jest dana raz na zawsze. Trzeba o nią walczyć każdego dnia. Kto przestaje walczyć, ten ją traci.
Najgorszą formą niewoli jest fałszywe poczucie wolności, ponieważ daje to złudzenie, że jesteś wolny, kiedy tak naprawdę jesteś uwięziony.
Wolność to nie tylko prawo do wymierzania sprawiedliwości i wykonywania swojej woli, ale przede wszystkim mądrość, zdolność do zrozumienia innych i umiejętność przewidywania konsekwencji swoich działań.
Wolność nie jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym. Niemniej jednak, bycie wolnym nie zawsze oznacza bycie lepszym. Wolność jest skomplikowana, ale bez niej nie możemy doświadczyć pełni życia i realizacji naszych pasji.
Nic nie jest trudniejsze do kontrolowania, bardziej niebezpieczne do prowadzenia, ani bardziej niepewne w sukcesach, niż zapanować nad wolnością człowieka.
Człowiek, którego umysł jest wolny od zmysłowej dominacji, który ceni wolność ponad wszystko, zachowuje swój duchowy pokój nawet w trudnych sytuacjach.
Na świecie jest więcej niewoli niż wolności, więcej nieszczęścia niż szczęścia, więcej cierpienia niż radości; i to ból, niewola, nieszczęście rodzi najznamienitszych twórców
