Wolność nie jest luksusem łatwych czasów. Wolność to największa potrzeba trudnych czasów. Niechaj daje nam odwagę do twórczego myślenia, które każdej kryzysowej sytuacji potrafi dostrzec nowe możliwości.
Wolność nie jest niczym, co można dostać na tacy. Wolność to fakt, że nikt nie jest w stanie unicestwić prawdy, mimo że wszyscy, od najniższego do najwyższego, łącznie z nami samymi, życzymy jej śmierci.
Wolność nie jest niczym, jeśli nie jest to wolność dokonywania wyborów. Ale również zrozumienia, że nasze decyzje mają konsekwencje i musimy ponosić odpowiedzialność za nasze wybory.
Wolność spoczywa w sercach ludzi; kiedy umiera tam, żaden konstytucja, żaden prawo, żadne sądy nie mogą ją ocalić.
Nie wolno nam uciekać przed odpowiedzialnością za naszą wolność, bo tylko za cenę doświadczanej wolności stajemy się tym, kim naprawdę jesteśmy.
Wolność nie jest po to, aby robić to, co się chce, ale po to, żeby nie musieć robić tego, czego się nie chce.
Człowiek jest wolny wtedy, kiedy może pójsć w kierunku, w którym prowadzi jego dusza, nie zwracając uwagi na to, co jest przewidziane. Wolność to jest równość wśród równych i wolność wśród wolnych.
Wolność nie polega na tym, że mogę robić wszystko, co chcę, ale na tym, że mogę dobrze robić wszystko, co muszę.
Wolność nie jest cnotą, jest to wartość. Jeśli jest zrozumiana jako cnota, staje się możliwa tylko dla pewnej elity. Gdy jest traktowana jako wartość, staje się uniwersalnym prawem.
Wszyscy jesteśmy potężnie ograniczani. Nawet najbardziej wolny z nas jest niewolnikiem jakiejś konieczności, jakiegoś tajemniczego przymusu. Wolność jest jedynie zdolnością do działania zgodnie z własnymi przekonaniami.
