Wolność nie polega na tym, że możemy robić to, co chcemy, ale na tym, że nie musimy robić tego, na co nie mamy ochoty.
Wolność jest zawsze wolnością dla tego, kto myśli inaczej. Nie z powodu, any fanatycznego „masochizmu”, lecz dlatego, że bez tej „całości” wolność przestaje być wolnością.
Wolność nie jest luksusem dla dobrze usposobionych, wolność jest najważniejszym prawem z brudnych, tchórzliwych, nikczemnych. To oni są zawsze w większości.
Nie jestem na tyle mądry, aby wiedzieć jakie będą skutki każdego mojego zadania, ale jestem na tyle wolny, żeby wykonać każde zadanie, które tylko chcę.
Wolność nie jest prostą permissywnością. Jeżeli człowiek ma być prawdziwie wolny, to musi być wolny z prawdy i przez prawdę. Prawda go uwolni. Bez prawdy wolność jest iluzją, a jej realizacja przynosi niewolę.
Wolność to prawo do tego, co niemoralne. Wolności nie daje ci prawo do tego, co należy zrobić. Wolność jest przedmiotem obawy, jest ponure, jest to koszmar. Ale ponieważ wolność wiąże się z niezależnością, ona jest naszą udręką, jest naszą walką.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce. Wolność polega na możliwości nie robienia tego, czego nie chce się robić.
Bóg stworzył człowieka, bo lubił słuchać historii. Z takim obowiązkiem stworzył go wolnym. Człowiek nie jest wolny, jeśli nie jest w stanie mówić prawdy. Prawda to podstawa wolności, a wolność to fundament naszej godności.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, jako ideał, jest niczym innym jak szansą na bycie takim samym jak inni.
Nie wolno nigdy, nigdzie, w żadnej sprawie, zaniedbywać sumienia na rzecz wolności, a jeszcze mniej wolności na rzecz sumienia.
