Prawdziwa wolność jest niczym innym, jak tylko zdolnością do życia zgodnie z prawem, którego sami dla siebie stworzyliśmy.
Wolność to nie przestrzeń bez ograniczeń, ale możliwość wyboru. To nie brak obciążeń, ale świadomość, że mogę decydować o swoim losie. To nie odrzucenie innych, ale szacunek dla ich wolności.
Nie można być wolnym człowiekiem, nie można myśleć wolno, tworzyć wolno, jeśli z dnia na dzień żyje się w strachu.
Wolność to nie tylko prawo do robienia, co się chce, ale przede wszystkim to, że nie musisz robić, czego nie chcesz. To prawo to odpoczynek i brak poczucia obowiązku.
Wolność nie jest niczym, co można osiągnąć. Wolność jest podstawą bycia. Jest istotą naszego istnienia. Zrozumienie tego to prawdziwa wolność.
Żądanie wolności jest siłą, która porusza światem, pomaga rozwijać się człowiekowi, daje mu sens życia, możliwość dokonywania wyborów i podejmowania decyzji. Wolność nie jest darem, jest walką.
Często mówi się, że wolność jest niczym. To genialne: nicemu jedno, za co je zastąpią.
Wolność nie polega na tym, że mamy możność robić to, co chcemy, ale na tym, że mamy prawo robić to, co powinniśmy.
Wolność to nic innego jak prawo do życia tak, jak sobie tego pragniesz. Zrozumienie, że zawsze możesz czynić to, co chcesz, a jednocześnie mając wrażenie, że nigdy nie zrobisz dość. To nieustanna walka z samym sobą, by odnaleźć równowagę między swoimi pragnieniami a obowiązkami.
Wolność zawsze jest wolnością dla tych, którzy myślą inaczej. Nie tylko dlatego, więziemy tych, którzy myślą inaczej, aby zapobiec demoralizacji przeprowadzki; ale ponieważ wolność zawsze jest i pozostanie jednym z najważniejszych dóbr społeczeństwa.
