Wolność, która ma jakieś granice, przestaje być wolnością.
Wolność jest nie tylko prawem do tego, co chcemy, ale także do tego, co powinniśmy. Kiedy wolność nie wiąże się z odpowiedzialnością, staje się destrukcyjna.
Żadna niewola nie jest bardziej sromotna od tej, której nie odczuwamy. Wolność jest największym skarbem człowieka, a odzyskać ją mogą tylko silni duchem.
Wolność nie jest wartym dążenia dobra, jeśli zaczyna oznaczać samotność - to jest, swoje odcięcie od miejsca i rzeczy, które są najbliższe naszemu sercu.
Najważniejszą wartością wolności nie jest maksymalizacja wyboru, ale bycie w stanie decydować, który wybór służy naszym prawdziwym ludzkim celom. Wolność nie polega na wyborze, ale na samym wyborze.
Często myślimy, że prawdziwa wolność to możliwość wyboru. Ale prawdziwa wolność polega na byciu obywatelem, na byciu częścią społeczności ludzi, która współdecyduje o swoim losie i gdzie każdy ma głos.
Wolność nie polega na robieniu czego chcemy, ale na tym, że nie musimy robić tego, czego nie chcemy. Jest to klucz do zrozumienia swoich praw, wartości i wskazówek, które prowadzą nas w odpowiednim kierunku.
Wolność jest największym darem, jakiego może dostać człowiek, ale przynosząca najwięcej cierpień, jeżeli nie potrafi jej używać.
Bogiem, który chyba najbardziej mi imponuje jest wolność. Niepodległość. Autarkia. Nic nie musieć. Nie być zależnym od nikogo i od niczego. Nie potrzebować wsparcia, poklasku, aplauzu. Myśleć swoją głową, czuć swoje serce i wyznawać takie tylko przekonania, które sam dla siebie w wyborze absolutnej samodzielności uznam za stosowne.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, czego się nie chce. To znaczy, że prawdziwa wolność to prawo do odrzucenia. Wolność to nie brak ograniczeń, ale umiejętność wyboru.
