Wolność nie jest niczym, co można oddać; to jest sposób życia. Można albo żyć i być wolnym, albo umrzeć, próbując zdobyć wolność. Wolność to odpowiedzialność, a nie rzecz, którą można posiadać.
Wolność jest niczym innym, jak zdolnością do nauczenia się naszej duszy, jak pozwolić jej na rozwój. Nasza dusza pragnie wolności; ona jest wolnością. Jeśli nie jesteśmy w stanie zadowolić tych pragnień, niewątpliwie staniemy się niewieloma.
Wolność to nie tylko możliwość robienia tego, co się chce, ale przede wszystkim to świadomość, że jesteś panem swojego życia, kierujesz swoim losem i jesteś odpowiedzialny za swoje czyny.
Człowiek, który nie ma innego celu niż jego sam zadowolenie, nie powinien narzekać, jeżeli nie jest wolnym, gdy inni próbują zadowolić swoje upodobania na jego koszt.
Wolność to nie wszystko. Wolność ma granice i te granice to prawo. Prawo, którego nie trzeba ludziom narzucać, bo ono wynika z ich najgłębszej natury, z ich godności ludzkiej.
Wolność to prawo do tego, co dozwala prawo; do tego, co prawo zabrania, wolność nie ma prawa.
Wolność to przywilej, nie prawo.
Wolność to wybór. Możliwość decydowania o swoim życiu, określania swojego miejsca w świecie. To dostrzeganie różnych dróg przed sobą i prawo do wybrania jednej z nich. To prawo do podejmowania decyzji o sobie, popierane tolerancją dla wyborów innych osób.
Wolność jest największą wartością życia człowieka. Bez wolności człowiek jest jak ptak bez skrzydeł, nie może się rozwijać ani realizować swoich marzeń. Wolność jest fundamentem każdego demokratycznego społeczeństwa i zasługą każdego obywatela, który przestrzega praw i obowiązków.
Nieposłuszeństwo jest prawdziwą podstawą wolności, posłuszni muszą być niewolnicy.
