Wolność to prawo do tego, by móc mówić, że dwa plus dwa równa się cztery. Gdy to jest zapewnione, wszystko inne pójdzie za tym.
Nie ma nic pustego w tym świecie jak miłość własna. Wartość człowieka można mierzyć tylko przez ilość wolności oraz prawdy, jaką ofiaruje innym.
Wolność nie jest niczym więcej, niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, powszechnie rozumiana jako równość w ubóstwie, jest jedynie słusznym obciążeniem, niczym więcej.
Wolność nie jest niczym, co można osiągnąć. Wolność jest podstawą bycia. Jest istotą naszego istnienia. Zrozumienie tego to prawdziwa wolność.
Choć wszystkie więzy pękały, zawsze była dla niego wolność – tą słodką, cuchnącą moczem wolność początku, która zdaje się obiecywać wszystko. To jest dopiero wolność! Choćby stawić czoła całemu światu, nie bacząc na żadne konsekwencje... Jednak ta wolność jest jedynie iluzją.
Doświadcz tu wolności, którą kiedyś znałeś, nie pamiętając niczego przed swoim urodzeniem. Czyż nie jest odległe, czułe i wolne od strachu?
Wolność jest nie tylko równoznaczna z życiem, ale jest także nieodzowną przesłanką wszelkiego twórczego myślenia i działania. W jej obecności ludzkość może wzrastać we wszystkich kierunkach, podobnie jak rosną ramionka mchu wzdłuż biegu strumienia.
Łańcuchy niewoli są zawsze ostrożnie ukryte, lecz wolność zawsze wyróżnia się i rzuca się w oczy. Bo jak wiekowy dąb, pomimo burz, wciąż rośnie do słońca.
Wolność jest zawsze niewolą zła. Nie jest wolny ten, kto nie potrafi panować nad sobą, kto jest niewolą swoich słabości, kto podlega tyraniom mod. Prawdziwa wolność jest darem umożliwiającym człowiekowi, by rozwijał swoje najszlachetniejsze zdolności.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, że nie musisz robić tego, czego nie chcesz.
