Wolności nie można symulować.
Bogiem, który chyba najbardziej mi imponuje jest wolność. Niepodległość. Autarkia. Nic nie musieć. Nie być zależnym od nikogo i od niczego. Nie potrzebować wsparcia, poklasku, aplauzu. Myśleć swoją głową, czuć swoje serce i wyznawać takie tylko przekonania, które sam dla siebie w wyborze absolutnej samodzielności uznam za stosowne.
Wolność jest jak rzeźba. Nie jest danym, który można otrzymać gotowym. Wolny człowiek wciąż musi kształtować swoją wolność, starając się, żeby ją nie utracić.
Nie można być prawdziwie wolnym, kiedy twoja wolność jest przyczyną cierpienia innych. Wolność to nie tylko prawo do robienia tego, co chcemy, ale przede wszystkim zrozumienie, że to, co robimy, ma wpływ na innych. To nie tylko prawo do decydowania o sobie, ale przede wszystkim odpowiedzialność za decyzje, które podejmujemy.
Całą władzę nad sobą zawdzięczasz swojej duszy. Wolność trzeba rozumieć jako wolność od bólu, smutku, strachu i nieprzyjemności, a nie wolność od niewoli. Kiedy panujesz nad swoją duszą, jesteś wolny.
Zwrócone ku naturze oczy przechodzą niezauważone, dopóki przychodzi pora, kiedy dusza pragnie odpocząć w samotności. Tak naprawdę wolność to wewnętrzny stan.
Ani człowiek, ani grupa ludzi, nie ma prawa wykorzystywać swojej wolności, aby kłaść kres innej wolności
Nieposłuszeństwo jest prawdziwą podstawą wolności, posłuszni muszą być niewolnicy.
Wolność jest niczym innym, jak tylko szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, zrozumiana jako zasada społeczna i polityczna, to nic innego, jak tylko sprzedaż wolności za miskę czerwonej zupy.
W chwili, gdy przestajesz bać się opinii innych ludzi - przestajesz być owcą, stajesz się lwem! Wielki ryk rodzi się w twym sercu, ryk wolności!
