Prawdziwa wolność jest niemożliwa bez prawdziwej odpowiedzialności. To właśnie jest prawdziwa istota wolności - bycie odważnym, by przypisać sobie odpowiedzialność za własne decyzje, zamiast obarczać innych za swoje błędy.
Wolność to nic innego jak prawo do życia tak, jak sobie tego pragniesz. Zrozumienie, że zawsze możesz czynić to, co chcesz, a jednocześnie mając wrażenie, że nigdy nie zrobisz dość. To nieustanna walka z samym sobą, by odnaleźć równowagę między swoimi pragnieniami a obowiązkami.
Wolność jest możliwośćą bycia sobą, bez obawy o to, co pomyślą inni ludzie. To świadomość, że możemy kształtować swoje życie według własnych marzeń i wartości, niezależnie od społecznych oczekiwań i ograniczeń. Wolność to prawo do bycia szczęśliwym.
Wolność to prawo do mówienia, że dwa plus dwa równa się cztery. Gdy to jest zagwarantowane, wszystko inne pójdzie za tym.
Wolność jest niczym, jeśli nie używana jest do czynienia tego, co jest prawem. Najpierw prawo musi być wysłuchane, a później wolność; w przeciwnym razie wolność przyniesie szkodę i zniszczenie.
Wolność to nie tylko prawo do mówienia, to także prawo do słuchania. Kto ogranicza Twoje prawo do informacji, ogranicza Twoją wolność.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, czego się nie chce. To znaczy, że prawdziwa wolność to prawo do odrzucenia. Wolność to nie brak ograniczeń, ale umiejętność wyboru.
Wolność jest najwyższym prawem człowieka, ale człowiek ma prawo do wolności tylko wtedy, gdy jest człowiekiem, a nie zwierzęciem, bestią, bo nie wolność zwierzęcia, ale wolność człowieka jest najwyższym prawem człowieka.
Wolność nie polega na tym, żeby robić wszystko, co się chce, ale na tym, żeby potrafić zrezygnować z tego, czego się pragnie.
Wolność to nie jest stan, lecz proces. To nie jest być wolnym, ale stawać się wolnym. To jest dążenie, ciężka praca, cierpliwość...
