Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież bramy Chrystusowi, Jego zbawczej mocy! Otwórzcie serca, rządy, cywilizacje: nie lękajcie się! Jakże często powtarzam starszym i młodszym, jak mówię rodzicom: Nie lękajcie się! Lękajcie się tylko tych, którzy zamykają wasze dusze przed Chrystusem!
Człowiek ma prawo do wolności tylko wtedy, kiedy wie, co z nią robić; jeśli nie wie, to prawo przeradza się w obowiązek - obowiązek poszukiwania prawdy o wolności.
Tylko ten jest wolny, kto w swoich wysiłkach polega na sobie samym, a nie na innych. Tylko ten jest wolny, kto jest świadomy, że wolność jest nieograniczonym polem do własnych wysiłków.
Nie ma wolności bez solidarności. Wolność jest tylko wtedy, gdy jest to wolność uczestnictwa w życie, wolność mająca głos, wolność zdobywania świata. Wolność, która jest zdobyciem przez człowieka swojego miejsca na ziemi i w świecie, zdobyciem, które jest wymaganiem i upomnieniem siebie samego.
Wolność jest tym, czego się nigdy nie docenia, póki się je nie straci. Kiedy jesteś wolny, nie jesteś świadomy, jak piękna i niesamowita jest to prawo. Ale gdy to tracisz, dostrzegasz, jak bardzo jesteś bezradny bez niej.
Cokolwiek jest dla ciebie wolnością, zrozum jedno: rzeczywista wolność to wolność od gniewu, wolność od pożądania, wolność od zazdrości, wolność od niezadowolenia i od smutku.
Wolność jest niczym, jeśli nie oznacza wolności od popełniania błędów. To jest prawdziwa istota wolności, a nie tylko wolności formalnej, ale prawdziwej wolności.
Wolność nie jest wygodnym stanem samozadowolenia, lecz wielkim i trudnym zadaniem, które stawia się nam wciąż na nowo.
Wolność to prawo do tego, co mówi prawo, a siła, gdy jest zjednoczona z wola, ale nie z prawem, nazywana jest niewłaściwie wolnością.
Wolność to luksus, który nie każdy potrafi zrozumieć. Człowiek jest wolny, gdy potrafi porzucić skomplikowane pomysły i zwykłe życie, żeby odnaleźć istotę swojego istnienia. Wolność jest podróżą w nieznane, w poszukiwaniu prawdy.
