Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, że nie musisz robić tego, czego nie chcesz. To jest prawdziwa wolność.
Nie można być wolnym człowiekiem, nie można myśleć wolno, tworzyć wolno, jeśli z dnia na dzień żyje się w strachu.
Człowiek człowiekiem może być tylko wśród ludzi. Szczęście i wolność są możliwe tylko w obrębie społeczeństwa.
Wolność jest zawsze wolnością tego, kto myśli inaczej. Nie z tego powodu, dla bezpieczeństwa, zgodzimy się na renuncjację wolności myślenia, na ostracyzm tych, którzy mają odmienne poglądy.
A więc wolność nie jest warunkiem szczęścia, jak zawsze sądzono, ale najbardziej nieznośnym rodzajem niewoli, jakiej doświadczył człowiek.
Nie można być wolnym człowiekiem, jeśli żyje się wśród dżungli pełnej łotrów. Nie możemy udawać, że jesteśmy wolni, gdy jesteśmy odizolowani od innych. Wolność to nie samotność. Wolność to solidarność.
Wolność nie polega na robieniu czego chcemy, ale na tym, że nie musimy robić tego, czego nie chcemy. Jest to klucz do zrozumienia swoich praw, wartości i wskazówek, które prowadzą nas w odpowiednim kierunku.
Wolność to nie stan natury. Wolność to wynik dobrego samopoczucia. Nie może być wolności bez dobrej kondycji ekonomicznej. Wolność jest niewystarczająca, jeśli człowiek nie może korzystać z podstawowych praw człowieka.
Wolność, nic więcej! Nie tyle chleba, ile wolności. Na progu porażki, jak na progu zwycięstwa - wolność. W krańcowym męczeństwie, jak w świetlanej sławie - wolność. Wolność bez granic. Wolność, wolność, wolność...
Istnieje tylko jedna droga do autentycznego spełnienia wolności – rzutowanie jej pozytywnym czynem ku ludzkiemu społeczeństwu.
