Wolność jest miarą naszej godności; kto się godzi na słabnących, jest niewolnikiem, choćby żył w złotym pałacu i pił z diamentowych kielichów.
Wolność to nie tylko prawo do tego, co chce się robić, ale przede wszystkim do tego, czego nie chce się robić. To nie jest prawo do dowolności, ale do wyboru, do podejmowania decyzji. Wolność to przede wszystkim świadomość, że można inaczej.
Na ulicy w powstańczej Warszawie
Sprzedawano blaszane Orzełki
Zanim dziecko Virtuti dostanie
Niech Orzełkiem na czapce się cieszy
Nie chciał nikt żeby dzieci walczyły
Nie chciał nikt by co dnia umierały
Lecz powstrzymać ich nikt nie miał siły
Same sobie broń zdobyć umiały
Ile Orłów sprzedano zbyt tanio?
Ile Orłów sprzedano zbyt drogo...
Cena prawdą umarłych zostanie...
Żywi z bólu rozliczyć się mogą...
Na powstańczej kronice zostały
Zdjęcia chłopca co poległ na Ciepłej
Jedenaście miał lat Orzeł Biały!
A nazywał się Wojtuś Zaleski
Wolność, której nikt nie jest stanie nam dać ani zabrać, jest wolnością wyboru w sferze moralnej. Nie możemy jej traćić, możemy jedynie z niej zrezygnować.
Wolność to nie przestrzeń bez ograniczeń, ale możliwość wyboru. To nie brak obciążeń, ale świadomość, że mogę decydować o swoim losie. To nie odrzucenie innych, ale szacunek dla ich wolności.
A więc wolność nie jest warunkiem szczęścia, jak zawsze sądzono, ale najbardziej nieznośnym rodzajem niewoli, jakiej doświadczył człowiek.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, której nie powinniśmy marnować. Zawsze powinniśmy mieć odwagę, aby podjąć ryzyko i żyć pełnią życia.
Wolność jest jak rzeźba. Nie jest danym, który można otrzymać gotowym. Wolny człowiek wciąż musi kształtować swoją wolność, starając się, żeby ją nie utracić.
Wolność jest zachwycająca. Tylko bezsilni mogą uwierzyć, że ich rozlew się kończy. Siły wolności są nieodmierzone.
Wolność, wolność! To prawda... Ale co z tego, skoro jestem niewolnikiem mojego serca, myśli, kości i krwi?
