Wolność to nie tylko prawo do tego, co chce się robić, ale przede wszystkim do tego, czego nie chce się robić. To nie jest prawo do dowolności, ale do wyboru, do podejmowania decyzji. Wolność to przede wszystkim świadomość, że można inaczej.
Wolność to coś więcej niż prawo do zmiany, lecz równocześnie jest to prawo opierania się zmianom i pozostawania sobą. Przy tej myśli mógłbym żyć i umrzeć.
Wolność jest zachwycająca. Tylko bezsilni mogą uwierzyć, że ich rozlew się kończy. Siły wolności są nieodmierzone.
Wolność to luksus, na który nie każdy może sobie pozwolić. Ale warto dla niej walczyć, bo wolność daje moc do przetrwania najtrudniejszych prób.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość jest niczym innym niż próbą utrzymania ludzi na tym samym poziomie.
Wolność nie jest luksusem łatwych czasów. Wolność to największa potrzeba trudnych czasów. Niechaj daje nam odwagę do twórczego myślenia, które każdej kryzysowej sytuacji potrafi dostrzec nowe możliwości.
Wolność to prawo do tego, by móc mówić, że dwa plus dwa równa się cztery. Gdy to jest zapewnione, wszystko inne pójdzie za tym.
Wolność to nie stan natury. Wolność to stan kultury. Naturą człowieka jest życie w ujarzmieniu. Wolność jest zwycięstwem kultury nad naturą, zwycięstwem trzeźwości nad kobiecością, zwycięstwem dojrzałości nad dzieciństwem. Wolność jest zakwitem kultury.
Wolność zawsze jest wolnością dla tych, którzy myślą inaczej. Nie tylko dlatego, więziemy tych, którzy myślą inaczej, aby zapobiec demoralizacji przeprowadzki; ale ponieważ wolność zawsze jest i pozostanie jednym z najważniejszych dóbr społeczeństwa.
Nasz umysł jest jak dzikie zwierzę, które zwiałoby, gdy tylko puścimy mu wodzę na jarzmie wolności jego błądzenia.
