Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.
Miał być jak wieczność, przeminął nim nadeszło lato.
Ponieważ tak mało o sobie wiedzieliśmy, dużo mówiliśmy, najczęściej nie o sobie.
Są ludzie, którzy mówią,że najnudniejszym dniem tygodnia jest niedziela - tak przywykli do swego codziennego kieratu.
Być może istnieją czasy piękniejsze, ale te są nasze.
Bogactwo jak zły lekarz - czyni nas z widzących ślepymi.
Jej oczy, jedno jak woda, drugie jak niebo, są bez wyrazu, niczym kolorowe szkiełka.
Przyjemnie jest od czasu
do czasu na kimś się nie zawieść.
Nie jestem fatamorganą, nie jestem złudzeniem, jestem rzeczywistością.
Ostatecznie, dla należycie zorganizowanego umysłu, śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody...
Nie używaj mężczyzn, by dostać od życia to, czego pragniesz. Zdobądź to sama.
