Często wybaczamy tym, którzy nas ...
Często wybaczamy tym, którzy nas nudzą, lecz nie wybaczamy tym, których my nudzimy.
Widzieć można na różne sposoby.
Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei,
ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać.
Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.
Wspomnienia są jak światła i barwy - podświetlają i retuszują przykrości naszego życia.
Mogła brnąć dalej w to nieciekawe z nim życie, albo z niego wyjść...
Miał wrażenie, że przez dziurkę od klucza zagląda do piekła.
Dobre uczynki przynoszą niekiedy zaiste zdumiewające owoce.
Nadszedł czas, abyśmy się zaangażowali w obronę ziemi, ludzi i ich przyszłości.
Nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.
Nie jest ważne, co człowiek zdobył, lecz to, kim jest jako człowiek w relacji do innych.
Pierwszy rzadko kiedy rozumie ostatniego.