Vulnerant omnes, ultima necatwszystkie ranią, ...
Vulnerant omnes, ultima necatwszystkie ranią, ostatnia zabija.
Nie jest wstydem cofnąć się gdzieś i zrobić krok wstecz. Życie polega też na tym, że czasami gdzieś wracasz i mówisz, że podjąłeś złą decyzje.
Życie to nie jest to, co przeżyliśmy, ale to, co zapamiętaliśmy i jak zapamiętaliśmy, aby opowiedzieć o tym.
Mam dwie nogi i dwie ręce,
Wcale nie chciałbym mieć więcej,
Bo określa właśnie to,
Co jest co, i kto jest kto.
Mam na to po prostu ochotę: rozbić ten dzień na złotawe kawałeczki.
Początki są nagłe, ale także podstępne. Zakradają się z boku, trzymają się w cieniu, czają się, nie rozpoznane. A potem eksplodują.
Jeden dzień może być perłą, a wiek cały może nic nie znaczyć.
Życie to nie dni, które minęły, ale te, które zapamiętaliśmy. Istnieje tylko tyle życia, ile w nas samych zachowało się wspomnień.
Czy można kogoś porzucić i jednocześnie z nim być?
Brakowało mi sił na płacz.
Zawsze uważałem, że w piekle musi być mróz.