Vulnerant omnes, ultima necatwszystkie ranią, ...
Vulnerant omnes, ultima necatwszystkie ranią, ostatnia zabija.
Nie ma sensu mówić o nieudanych rzutach na taśmę życia. Każdy z nich jest ważny. Każdy liczy się. Każdy jest częścią twojego filmu.
Nadzieja jest radykalnym protestem przeciw wytyczaniu granicy możliwościom.
Przeznaczenie walczy o przywrócenie kształtu, jaki miało posiadać.
Niektórzy ludzie są starymi duszami od samego początku – ich spojrzenie jest zawsze skierowane w głąb. Inni walczą, krzyczą i płaczą, stawiają opór, z pewnością pragmatyk prawdopodobnie raczej poetą, są zawsze z nami, tu i teraz, na zewnątrz, płoną i opadają jak gwiazdy strzelające.
Każdy ma jakiś resentyment.
Młodości zarzuca się często, że wierzy, iż świat zaczyna się dopiero od niej; ale starość wierzy jeszcze częściej, iż świat kończy się razem z nią.
Najważniejsze to wytrwać –
mimo wszystkich przeciwności.
Popatrz swoimi szarymi oczami
na śnieg. Pustka napotyka pustkę.
Tragedią starości nie jest to, że człowiek się starzeje, lecz to, że pozostaje młodym.
Doświadczenie nauczyło mnie przynajmniej tego, że jeśli ktoś zmierza pewnie w wymarzonym przez siebie kierunku i stara się żyć zgodnie z tym, co sobie wyobraził, spotka go niepowszedni sukces.