Człowiek jest istotą kruchą: wystarczy ...

 Przebywanie z ludźmi, którzy sprawiają, że jesteś samotny... Normalne :')

 Dzieci i zegarki nie można stale nakręcać.Trzeba im dać też czas do chodzenia.

 On złamał mi serce.
Ty złamałeś mi tylko życie.

 Nie liczy się to ile możemy dać drugiemu człowiekowi, ale ile potrafimy w nim zostawić. Każdy człowiek, którego spotykamy na naszej drodze, jest w jakiś sposób do nas przywiązany. I choćbyśmy spotkali go tylko raz, to coś od nas w nim zostaje. A my zostajemy w nim. Na zawsze.

 Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka.

 Czasami wystarczy, że dzieli
się z kimś swoją wściekłość, żeby poczuć się lepiej.

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, ale rzeczywistością, którą należy doświadczyć.

 Czasami musimy przestać analizować przeszłość, przestać planować przyszłość, przestać zastanawiać się co tak naprawdę czujemy, przestać decydować rozumem co chce czuć serce. czasem musimy po prostu powiedzieć sobie “niech się dzieje co chce” i iść dalej.

 Mózg to jednak paskudny oszust, a przy tym straszliwy despota.

 Sądzę, że prawdziwe życie pisarza zawiera się w jego dziełach.