Quidquid agis, prudenter agas et ...

 Pisarz może żyć i pracować tylko w atmosferze języka ojczystego.

 Kiedy człowiek zstępuje w przepaść, jego życie zawsze zyskuje jasno określony kierunek.

 Wygrywał z życiem, które jest kiepskim wizażystą.

 „Gdybym tylko mógł wziąć roczny urlop od wszystkiego, kupić przyczepę, podróżować z tobą po całym świecie, dobrze jeść, pić i tak spać z tobą przez wszystkie noce, a rankiem wstawać powoli, dojrzeć przez okno jakiś las, spacerować wokół jeziora, położyć się w trawie, zmrużyć oczy w słońcu; tylko rok, a potem byłbym gotów wrócić i już nie prosiłbym o nic więcej dla siebie. Nie mam żadnych pretensji do życia, tylko żeby czasami zwolniło ten ucisk na szyi. Żeby tylko pozwoliło trochę żyć.”

 Bądź w stanie rozpoznać bzdurę nawet jeśli usłyszysz ją od Bukowskiego.

 Dziękuję ludziom, którzy weszli do mojego życia i uczynili je pięknym... A w szczególny sposób chciałabym podziękować tym, którzy z niego wyszli i uczynili je cudownym 

 Jedno życie, a można je prowadzić na tak wiele sposobów.

 Młodość jest solą ziemi w oku.

 Współpraca z demonem działa inspirująco.

 Odpowiednie odżywianie przypomina dobre, tanie ubezpieczenie zdrowotne.