Przemija bowiem postać tego świata.
Przemija bowiem postać tego świata.
Życie to nie jest posiadanie dobrej ręki, ale dobrze grać słabą.
Lekki dymek rozwiewający się w powietrzu, oto czym jest życie ludzkie.
Czasami życie musi się skomplikować, żebyśmy poznali tych, na których na prawdę warto liczyć.
Ostatecznie, dla należycie zorganizowanego umysłu, śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody...
Tak wielu ludzi ma niesamowity talent robienia sensacji z niczego.... Ich życie musi być naprawdę nudne...
Alimenty - tarapaty taty.
Święty Marcin nie bał się umrzeć i nie wzbraniał się żyć.
To jest najważniejsza rzecz w życiu ludzkim – mieć swój azyl, swoje współrzędne geograficzne, w których chce się żyć i być z kimś.
Jeśli bohaterstwo śmierci jest do zupełności cnót narodowych potrzebne, to już je posiadamy. Teraz trzeba postarać się o inne, mniej poetyczne, ale korzystniejsze: o bohaterstwo umiejętnego życia.
Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! Obejmij mnie! Kochaj mnie! A jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.