Wspinać się tak mozolnie na ...
Wspinać się tak mozolnie na tę górę, żeby dowiedzieć się, że ta góra nazywa się starość. Oczekiwać wspaniałego widoku ze szczytu, a ten widok - to śmierć. Lęk młodości przed starością to lęk przed szczytem.
Wolałabym nie być tu, gdzie trzymałam w ręku filiżankę.
Nie jeden w życiu chciały cofnąć czas,
wcisnąć pause i replay, w tym życiu nie ma szans.
Życie płynie z prędkością spadających gwiazd.
Upadając na ziemię, żyjąc powszednim chlebem,
połykając nadzieje,myśląc że coś zmienię,
przekonując siebie i tak przeznaczenia nie zmienię.
Wie pan, bo miłość to świadomość, że jest się kimś najważniejszym. To życie z kimś, kto przytrzyma mocno za rękę, gdy ziemia się zatrzęsie, a nie z kimś, kto sam co chwila będzie wywoływał trzęsienie ziemi słowami "Odchodzę!". Miłość to siła, która nierozerwalnie łączy, spaja w jedno i nie pozwala wypowiadać słów, które tak bardzo ludzi dzielą. Bo miłość to niemożność wyobrażenia sobie życia bez tej osoby.
Każdy łup na tej wyspie zgodnie z prawem należał do niego.
Kiedy nadchodzi wielka fala, opuść głowę i pozwól się jej przetoczyć.
Myślę, że może wszyscy upadamy.
Pytanie brzmi, czy potrafimy się później podnieść.
Najtrudniej jest
wybaczyć samemu sobie.
Płacz nie jest złą rzeczą, chyba że ktoś wpadnie w rutynę.
Musimy za wszelką cenę żyć tak, aby niczego nie żałować.
Mój ojciec w chwili śmierci był spokojny; to ja szalałam.