Jak długo się żyje, nic ...
Jak długo się żyje, nic nie jest ostateczne.
Ludzie są jak węzełki: nie wiadomo,
co się w nie zbierze i czy dadzą się rozplątać.
Kiedy coś pięknego umiera, to cały świat ponosi stratę, takie jest moje zdanie.
Czasem życie mści się na
człowieku, dając mu to, czego chce.
Co ma zostać, zostanie, a co ma zniknąć, zniknie. Czas rozwiąże wiele spraw, a to, czego nie rozwiąże czas, sama rozwiążesz.
Gdy coś dolega ciału, wtedy najlepiej myśleć o innych zgoła rzeczach.
Nasze sny często przemawiają do nas za pomocą symboli.
Nie ma kluczy do szczęścia. Drzwi do niego zawsze są otwarte. Ludzie tak często patrzą na drzwi, że nie widzą, że są otwarte, ale tylko te otwarte drzwi prowadzą do ścieżki szczęścia.
Poezja kłamie, choć ładnie to czyni.
Nie ma na świecie spraw z góry przegranych. Są jedynie takie, przy których nie zdecydowaliśmy się do końca powalczyć.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.