Człowiek prawdziwie wielki tak jest ...
Człowiek prawdziwie wielki tak jest wielki, że musi się ugiąć przechodząc przez bramę śmierci.
Nasi śmiertelni wrogowie nie zdają sobie sprawy, że posiadając ich mamy dla kogo żyć.
Anioł, który spadł z nieba i musiał nosić wielkie buciory, aby nie ulecieć i zostać wśród nas...
Obyś trafił do nieba pół godziny przed tym, nim diabeł dowie się o twojej śmierci.
Gorycz zawsze krzyczy głośniej niż satysfakcja z nagrody.
Ciszę musisz mieć w sercu. Jeśli ją odnajdziesz, znajdziesz też Boga.
Głos sumienia byłby lepszym doradca, gdybyśmy mu tak często nie podpowiadali, co ma mówić.
Kiedy księżniczka wzywa, wielki człowiek rusza, nie czekając na powóz.
Brak wiary w siebie oznacza, że straciło się już więcej niż połowę szans na powodzenie.
Życie człowieka nigdy nie jest dla niego zwyczajne – odparł Bajarz. – A jeśli tak twierdzi, jest to historia z rodzaju tych, których nigdy nie opowiadam.
Trzeba odróżniać. Dobro od zła. Prawdę od kłamstwa. Złudzenia od rzeczywistości. Miłość od atrapy. Syf od porządku. Pocałunek od przylizania. Deszcz od plucia. Twarz od mordy. (Kaja Kowalewska)