List się nie rumieni.

 (…) najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić – nieraz na zawsze.

 Gdy wiatr nie służy, do wioseł trzeba.

 Światło wierzy, że przemieszcza się szybciej od wszystkiego, ale się myli. Nieważne, jak szybko pędzi, zawsze odkrywa, że ciemność dotarła na miejsce wcześniej i już na nie czeka.

 Tłum z płonących dzielnic, chcą przeżyć. Kto ich o to prosił?

 Ocknęła się po raz kolejny z koszmarnego snu, tylko po to, by stwierdzić, że rzeczywistość również jest koszmarem.

 Dlatego trzeba być po prostu sobą. Pierdolić to, że nazwą Cię wariatem. Życie mamy jedno, nie ma więc sensu przejmować się ludźmi, którzy wygłaszają opinie. Żyjmy po swojemu, dla siebie, w miarę możliwości z dala od wścibskich oczu i wszystkich którzy odbierają nam energię. (Paweł Osiński)

 Potykam się o słowa i jestem zaskoczony, że opuszczają usta we właściwym porządku.

 Nie jestem fatamorganą, nie jestem złudzeniem, jestem rzeczywistością.

 ...czasem słowa nie mieszczą w sobie uczuć, które próbujemy w nie wlać.

 Życie jest jak rower. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.