Biegniesz wpatrzony w ziemskie dziwy.W ...

 ''Jestem strasznie zmęczony bólem, który słyszę i czuję, szefie. Zmęczony tym, że ciągle wędruję, samotny jak drozd na deszczu. Nie mając nigdy żadnego kumpla, z którym mógłbym wędrować i który powiedziałby mi, skąd, dokąd i po co idziemy. Jestem zmęczony tym, że ludzie są dla siebie niedobrzy. To boli, jakbym miał w głowie potłuczone szkło. Jestem zmęczony tym, że nie zawsze mogłem pomóc. Zmęczony ciemnością. Czuję głównie ból. Jest go za dużo. Gdybym mógł z tym skończyć, zrobiłbym to. Ale nie mogę.''

 Ja myślę, że najgorsze, co może kogoś spotkać, to przegapienie swojego życia.

 Kto oddał życie za innych, ten jest święty.

 Rejestrowanie życia jest kiepskim substytutem przeżywania go.

 Żyć znaczy cierpieć i płakać.

 Szkoda, że nie możemy zatrzymać tej chwili,
tu i teraz, żeby żyć w niej na zawsze.

 Mieliśmy już za sobą wszelkie powroty i wiedzieliśmy, że się nie wraca ani do tych samych miejsc, ani do tych samych planów. Chyba od tego momentu w człowieku zaczyna się dorosłe życie. Długo nie mogliśmy w to uwierzyć. Nieodwracalność zdarzeń i uczuć jest równie absurdalna jak śmierć, trudno ją zaakceptować. Na szczęście ta wiedza przychodzi na samym końcu: kiedy umiera nam ktoś bliski albo kiedy kończy się miłość. Ale zanim przyjdzie, człowiek próbuje i próbuje, próbuje o wiele dłużej niż to ma sens. - Grażyna Jagielsk

 I nie wierzę, że nie żyjesz. Musisz żyć, skoro wciąż cię czuję.

 Nikt nie jest zobowiązany do rzeczy niemożliwych.

 To, czego inni nie wiedzą, czyni nas jeszcze bliższymi.