Nie można żyć szczęśliwie, nie ...
Nie można żyć szczęśliwie, nie żyjąc godnie, moralnie i uczciwie.
Po uczynkach ich poznacie.
Jeżeli ktoś Cię mocno zranił, a Ty dałaś tej osobie drugą, trzecią, czwartą... szansę, urwał Wam się kontakt, a ta osoba po dość długim czasie przypomniała sobie o Tobie - daj spokój. Nie odpisuj, nie odbieraj, nic na tą osobę nie mów złego - przecież kiedyś była dla Ciebie najważniejsza, trochę szacunku (...) a w momencie przypadkowego spotkania, uśmiechnij się, pomachaj, bądź miły i nic więcej.
Człowiek nie pragnie na ziemi wiele. Chciałby tylko, aby to niewiele było dobre i nie dało na siebie zbyt długo czekać.
Żeby wreszcie zdarzyło się w Twoim życiu coś, co sprawi, że przestaniesz być tak cholernie smutna.
Myślę, że jest samotny. Widziałam jego oczy.
Wszyscy od czasu do czasu bywamy
niemili. Wszyscy robimy rzeczy, które
bardzo chcielibyśmy cofnąć. Te żale
stają się częścią tego, kim jesteśmy, wraz
ze wszystkim innym. Jeśli ktoś próbuje to
zmienić, to tak, jakby chciał gonić chmury.
Moda biegnie przez krawaty w przyspieszonym tempie.
Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio
nie przywiązywać. Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.
Wiatr i życie to wielki młyn, w którym się trą na miazgę mózgi i sumienia.
Naprawdę żaden z nas nie ma nic do stracenia. Dzięki temu łatwiej przegrać.