Ludzie weseli popełniają więcej głupstw ...
Ludzie weseli popełniają więcej głupstw niż smutni. Ale smutni popełniają większe głupstwa niż weseli.
Cóż bowiem cenniejszego nad życie? To jedyne, co do nas należy.
Pamięć innych nadaje kształt pustce.
Okazuje się, że choćby się kto z wierzchu nie wiem jak ufarbował, wszystko się zetrze.
Jeśli bohaterstwo śmierci jest do zupełności cnót narodowych potrzebne, to już je posiadamy. Teraz trzeba postarać się o inne, mniej poetyczne, ale korzystniejsze: o bohaterstwo umiejętnego życia.
Życie jest jak rzeka, zawsze płynie do przodu, a niektóre rzeczy po prostu przepłyną obok nas, nie zawsze jesteśmy w stanie wszystko złapać. Ale to jest piękno życia, cieszenie się z tego, co mamy, a nie martwienie się tym, czego nie mamy.
Życie jest za krótkie, żeby tracić je
na dyskusje o życiu. Lepiej je przeżyć.
Nigdy nie jesteśmy za starzy na to, by nas obrażać.
Słowa mogą kłamać, ale czyny zawsze powiedzą prawdę.
Czas to bogactwo, którego nie można zaoszczędzić: trzeba je wydawać.
Ten, kto znalazł, śpi z otwartymi oczami.