Bądź wierny sobie, a nie ...

 Życie jest jak teatr, tylko nie wybiera się swoich ról. A role są różne: ktoś gra króla, ktoś żebraka, ktoś mędrca, ktoś błazna.

 Dawało jej to podstawy do chełpienia się, że jest w mieście najlepszą babcią w łóżku.

 Życie idioty to nie bułka z masłem.

 Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.

 Słowa się rozsypują, układają w nowe.

 To nie jest libacja, Janusz. To jest integracja.

 Jeżeli sami nie nadamy rzeczom jakiegoś charakteru, utoniemy w tej nijakości.

 Jeśli się chce ocalić swój dom, trzeba go chronić i pilnować przed światem.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, trzeba się poruszać.

 Ktoś, kto przyjmuje cudze dobro, sprzedaje własną wolę.