Każdy umiera w samotności.

 Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.

 Umrę zadowolona. Zrobiłam, ile w mojej mocy. Wierzę, że przeżyłam życie, jak należy.

 Oboje jesteśmy dzielni. Ja zwłaszcza wtedy, jak się napiję.

 I nigdy nikomu ani niczemu nie oddawaj całej siebie. Zostaw choć kawałek na własność, żebyś miała do czego doszywać, jak Ci resztę wyszarpią. Ta rada dotyczy głównie serca.

 Kiedy człowiek sobie na to zasłużył, nawet list może go zgwałcić.

 Bądź sceptyczny, gdy ktoś obiecuje ci niebo na ziemi.

 Jakże łatwo można dać się zwieść, wierząc, że człowiek jest czymś więcej niż tylko człowiekiem.

 Dopóki twoje serce jest wolne i spojrzenie nie należy do nikogo.

 Zawsze uważałem, że w piekle musi być mróz.

 Abyście tylko potrafili położyć kwiaty pomiędzy smutnymi liśćmi życia!