Każdy umiera w samotności.

 Wszystko,co się połączyło,kiedyś się rozpadnie.

 Człowiek, który dwa razy w życiu się kaja, jest strasznym obłudnikiem.

 W życiu potrzeba trzech składników: słońca, punktu widokowego i zakwasów.

 (...) nigdy nie możemy rozpocząć nowego życia, zawsze musimy tylko ciągnąć stare.

 Tak ciężko stracić kogoś, z kim jeszcze nie załatwiło się wszystkich spraw.

 Ja się nie zmieniłam, wciąż jestem taka sama, ale nie chodzę już tam, gdzie mnie nie chcą, nie dzwonię do tych, którzy nie odbierają, nie piszę do tych, którzy mi nie odpowiadają i odchodzę z miejsc, gdzie nie jestem mile widziana

 Nieskończoność minęła niczym jeden długi szary dzień.

 ...-starzenie się to rzeczywistość, której nie da się uniknąć.

 Człowiek nie jest nigdy tak szczęśliwy ani tak nieszczęśliwy, jak mu się wydaje.Życie jest cudem i tragedią, jest wszystkim, co najgłębsze i najwznioślejsze w naszym duchu.

 Kiedy umieram, jestem jak księga, której nie przeczytałem, mimo że napisałem ją sam. Kiedy umieram, zostaję autografem dla kosmonautów, fragmentem, śladem dla archeologów przyszłości.