Każdy umiera w samotności.

 Każda śmierć, która dotyka nas dzisiaj, stawia przed naszymi oczami wczorajsze życie.

 Komu w drogę, temu teraz.

 To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.

 Żyj dziś, bo wczoraj nie wróci, a jutro może nie nadejść.

 Izoldo, przyjaciółko moja, i ty, Tristanie, otoście wypili śmierć własną.

 Nie wierzę w brak czasu. Zawsze jest czas na ten krótki błysk, na ten znak: jesteś dla mnie ważna.

 Utemperowane ego – być może tym właśnie jest zdrowie psychiczne.

 Nie każdą obietnicę można dotrzymać.

 Życie jest niezmiernie cennym darem; trzeba umieć go wykorzystać nie tylko dla nas samych, ale dla innych, dla kraju, dla ludzkości, aby nie było jałowe, niepłodne, bezowocne.

 Niepokoją nas nie rzeczy, lecz nasze mniemania o rzeczach.